Mulatu Astatke @ AB
Iets meer dan een jaar na zijn passage in de Antwerpse Roma was Ethio-jazz legende Mulatu Astatke opnieuw te gast in ons land.Voor het de beurt is aan Mulatu en zijn band, krijgen we echter eerst nog Blue Lab Beats, een duo uit Londen dat naar eigen zeggen een mengeling van jazz en hiphop brengt, gebracht op keyboard, gitaar en sampler, doet ons tijdens de betere momenten denken aan de acid jazz uit de jaren negentig van de vorige eeuw, en bij de wat mindere nummers aan de stukjes muziek die je destijds te horen kreeg als er wat mis liep op televisie en het bordje met "even geduld a.u.b." in beeld kwam. Diegenen die het duo absoluut willen leren kennen kunnen alvast hun nieuwe single Keep Moving eens checken, in de Ancienne Belgique meteen ook de afsluiter.
Over dan naar de hoofdact van de avond. We merkten meteen dat Mulatu dezelfde bandleden had meegebracht die hem ook vorig jaar in De Roma al begeleidden en al gauw werd duidelijk dat ook de setlist in de AB identiek zou blijken. Omringd door vibrafoon, orgel, timbalen, bongo's en conga's trakteert Mulatu ons eerst op Dewell om er daarna meteen zijn bekendste hit Yekermo Sew door te jagen, met dank aan Jim Jarmusch natuurlijk. En dat jagen mag u gerust met een korreltje zout nemen want Mulatu neemt in de AB naar goede gewoonte al de tijd voor zijn composities.
Het recept van de show is eigenlijk simpel: Mulatu zet telkens één van zijn composities in en laat dan een van zijn begeleidingsmuzikanten volledig los gaan in aan free jazz verwante solo's. We krijgen nog Netsanett, Green Africa en Azmari dat eindigt in een heerlijke percussiesolo op conga's, bongo's en timbalen door de meester zelf. Dan volgt nog The Way To Nice uit Mulatu Steps Ahead, dat in de AB eindigt in een Afro-Cubaanse santeria percussiesolo.
Na Mulatu, ook uit het net genoemde album, krijgen we nog Yekatit, waarbij de bassist dingen doet met zijn instrument dat geen enkele contrabas zou moeten ondergaan en dan verdwijnt de band van het podium. Mulatu krijgt zo wat een staande ovatie en het is nog net geen half elf en dus kan er nog een bisnummer af in de vorm van Yegelle Tezeta, dat "andere nummer" uit Broken Flowers. Verrassing had het concert niet in petto, maar wij kwamen om de godfather van de Ethio-jazz eens onder ideale geluidsomstandigheden aan het werk te zien en keerden dus meer dan voldaan huiswaarts.