Orchestra Baobab @ De Roma

Hoewel we de heren van Orchestra Baobab nog maar enkele maanden geleden aan het werk zagen in het Leuvense Depot, tekenden we toch opnieuw present voor hun concert afgelopen vrijdag in De Roma. De reden daarvoor was drieledig: Orchestra Baobab staan, ondanks een serieuze personeelswisseling, nog steeds garant voor een stevig Senegalees feestje, we kregen eindelijk de kans om Issa Cissokho, de excentrieke tenorsaxofonist van de band, eens te interviewen, en tenslotte, wellicht de belangrijkste reden, we wilden eindelijk die "geluid verbeterende maatregelen" die recent in de zaal werden uitgevoerd met eigen oren checken. Wat dat laatste betreft, kunnen we u meteen geruststellen, hoewel nog steeds niet perfect, is de verbetering onmiskenbaar.

Orchestra Baobab opent in De Roma met Mariama, eerst enkel door kora-speler Abdoulaye Cissoko, die daarna versterking krijgt van de rest van de bandleden. Die opener komt uit het nieuwe album Tribute To Ndiouga Dieng dat Orchestra Baobab opdroeg aan de vorig jaar overleden vocalist van de band en waaruit vanavond nog meer zullen putten. Een eerste hoogtepunt komt er met Ndongoy Daara, een klassieker uit Specialist In All Styles.

Uit Tribute To Ndiouga Dieng krijgen we ook Douga en het zeemzoete Natalia, en dan doen we enkel de intro van het volgende nummer te horen om te weten dat het tijd is voor het schitterende Utro Hora uit Pirates Choice, de heruitgave van Ken Dou Werente (MCA, 1983) waarmee World Circuit Records de band in 1989 opnieuw op de kaart zette. Met MagnoKouto krijgen we een stevig dansbaar nummer te horen met een indrukwekkende kora-solo van Abdoulaye Cissoko. Er mogen voor het podium dan wel splinternieuwe dranghekken gezet zijn, dat weerhoudt een Afrikaanse fan er toch niet van om het podium te beklimmen en zijn beste dancemoves boven te halen. Het spreekt vanzelf dat saxofonist Issa Cissokha op zo'n moment niet achter kan blijven. Feest!

Met N'Déleng N'Déleng en Ami Kita Bay krijgen we twee klassiekers uit Made In Dakar, en afsluiten doet het orkest met Souvenir, een rumba die halverwege feestelijk losbarst en ontaardt in een duel tussen sax, kora en gitaar. Na een medley van oudere nummers waaruit wij enkel Thioto Baay Samba herkennen, verdwijnt de band kort van het podium. Als toegift krijgen we nog Bul Ma Miin, de opener uit Specialist In All Styles, maar hoewel het publiek luidkeels om meer blijft schreeuwen gaat het zaallicht uiteindelijk onverbiddelijk aan en ontwaken wij uit onze Senegalese droom. Uitstekend concert in wat nu eindelijk ook een uitstekende zaal is!

Met dank aan Johan Vanonckelen voor de concertfoto's.

reacties