La Gallera Social Club - Tropico Salvaje
La Gallera Social Club is een muziekproject van de Venezolaanse tweelingbroers Alexis en Miguel Romero, die met Tropico Salvaje een nieuwe langspeler voorstellen. De broers werden geboren in Maracaibo, een bruisend oliestadje in het oosten van Venezuela waar de Andes, het tropische regenwoud en de Caribische kust elkaar raken. Galleras zijn in Venezuela de arena's waar traditionele hanengevechten georganiseerd worden, maar een "social club" is natuurlijk een plek waar vrienden elkaar treffen en de gallera wordt hier dus in een context geplaatst waarbij de hanen niet langer vechten maar samen zingen en dansen. De hoesillustratie van Tropico Salvaje ("tropische wildernis") is dan weer een adaptatie van een werk van Angel Peña, een kunstenaar uit Maracaibo. Het duo verhuisde in 2011 naar Frankrijk en is ook nog actief in nevenprojecten als Tito Candela, Mantekiya en Maa' Ngala, een samenwerkingsproject met de Senegalese korameester Ablaye Cissoko. Alexis en Miguel omschrijven hun sound zelf als elektronische folk; een hoogst aanstekelijke iconoclastische caleidoscoop van Latijns-Amerikaanse feestmuziek, inheemse en Afro-Venezolaanse tradities, steel-drums, psychedelica en moderne elektronica.
Opener Manduco is een adaptatie van het gelijknamige nummer van de bekende Venezolaanse jazzzangeres Maria Rivas die in 2019 op haar 59ste de strijd tegen kanker verloor. De versie van La Gallera wordt aangedreven door percussie op de Afro-Venezolaanse tambora de gaita, terwijl in Moroka Jia dan weer het geluid van inheemse fluiten de boventoon voert. In Mariposa, Spaans voor "vlinder", voert het duo de Caribische steelpan op en spelen ze met Venezolaanse genres als cumbia en joropo, terwijl we in Cecilia dan weer getrakteerd worden op het geluid van de cuatro, de typisch Venezolaanse viersnarige gitaar, in een nummer dat flirt met invloeden uit Caribische genres als beguine en calypso (ritmes die eind negentiende eeuw in Venezuela werden geïntroduceerd, toen Caribische gastarbeiders er in de olie-industrie kwamen werken). Voor Kuje gaan we opnieuw de inheemse toer op, want dit nummer verhaalt over een jong lid van de Yukpa-stam die het maïsfestival viert, en afsluiten doen we met Guacamajo, een ode aan de Afro-Venezolaanse cultuur met een ritme geënt op de percussieritmes van de marrons, gevluchte slaven die zich in vrije gemeenschappen vestigden die in Venezuela bekendstaan als cumbes. Uitstekende caleidoscoop van het rijke muziekspectrum dat Venezuela te bieden heeft en sowieso een welkom positief geluid uit een natie die al heel wat negativiteit over zich heen kreeg.
www.lagallerasocialclub.com