Batila - Tatamana
Deze Tatamana (Kikongo voor 'koester wat je liefhebt") is het langspelerdebuut van de in Berlijn gevestigde Congolees-Angolese singer-songwriter en muzikant Ange da Costa aka. Batila (Kikongo voor "hij die de dingen beschermt, bewaart en bijeenhoudt"). Batila omschrijft zijn sound, een mix van genres als (nu-) soul, hip-hop en reggae met Congolese invloeden, als Bantu soul: "I am proud and in love with Congolese music, so you can always find a little bit of my childhood sounds in it. That's why I also name my sound Bantu soul; it's music for my people. I dedicate my music to music-lovers, people who like to dive a bit deeper without sounding too intellectual. I dedicate my music to the youths and my generation in the diaspora, who are not fighting to be accepted by the white man. I AM, I don't need permission, I don't need to be cool or trendy!".
Batila werd geboren in de Democratische Republiek Congo, maar zijn ouders verhuisden in 1985 naar Duitsland waar ze terechtkwamen in Willebadessen, een klein dorpje in de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen. Dankzij de vinylplaten van Congolese artiesten als Papa Wemba, Franco & T.P.O.K. Jazz en Koffi Olomide, die zijn vader mee terugbracht uit Brussel, werd Batila al op jonge leeftijd gebeten door het muziekvirus. Naast die Congolese invloeden speelden ook reggaeartiesten als Peter Tosh, Bob Marley en Lucky Dube, en westerse popsterren als Madonna, Boy George, Billy Ocean of Tracy Chapman een belangrijke rol in Batila's muzikale ontwikkeling.
In de jaren negentig van de vorige eeuw ligt Batila mee aan wieg van hip-hop-collectief Soylent Green, maar Batila besluit dat zijn muzikale vorming nog niet voltooid is en begint als songwriter voor soukousgrootmeester Papa Wemba. En nu is er dus eindelijk dit solodebuut, waarop Batila afwisselt tussen Engels en Lingala en dat hij omschrijft als een album over persoonlijke vrijheid, ouderliefde, liefde voor de zwarte cultuur, vechten voor je rechten en bevrijding van zelfhaat en twijfel.
In opener Black Love, een titel die geen verduidelijking behoeft, verwerkte Batila fragmenten uit een televisie-interview met de Ghanese schrijfster, politica en academica Ama Ata Aidoo, die we horen stellen: "Everything you are, is us! In return what have we gotten? Nothing! We've given everything and you are still taking! Where would the whole western world be without Africa?".
Batila blijkt ook een sympathisant van de Kimbanguistische Kerk, een religieuze beweging rond Simon Kimbangu (1887-1951), een zelfverklaarde Congolese profeet en activist die in 1921 door de Belgen gearresteerd werd en ter dood veroordeeld wegens "aanstichting tot staatsondermijning" (later door Koning Albert I omgezet in levenslange opsluiting), zoals mag blijken uit Naboyi ("ik weiger"), een duet met de Congolese rapper Wilfred Luzele aka. Lova Lova (en wat ondergetekende betreft de absolute knaller op Tatamana). Daarnaast is albumtitel Tatamana op de hoes, naast in Latijnse letters, ook afgedrukt in het Mandombe, een taal die in 1978 werd ontwikkeld door Wabeladio Payi (die beweerde dat het hem in een droom was geopenbaard door Simon Kimbangu) en bestemd voor het schrijven van Afrikaanse talen zoals het Kikongo, het Lingala, het Tshiluba en het Swahili.
Dat gezegd zijnde verwijst Batila in Kindoki dan weer naar voodoo of tovenarij/hekserij, zaken die door de koloniale machthebbers en de kerk gedevalueerd werden tot "zwarte magie" of "mumbo jumbo". In het upbeat wat poppy klinkende What About Me gaat het dan weer over loskomen van de beperkingen die we onszelf opleggen of waar de maatschappij ons mee opzadelt. Voor het nummer samplede Batila fragmenten uit Martin Luther King Jr.'s I Have A Dream speech en die van Eerste Minister Patrice Lumumba tijdens de onafhankelijkheidsverklaring van de Democratische Republiek Congo op 30 juni 1960.
Maar het hoeft niet altijd serieus, zoals Batila bewijst met liefdesliedjes als Burning Flowers, Zola of afsluiter Jazzybelle.
Uitstekend debuut en een absolute ontdekking!
www.batila.me | www.galileomusic.de