Minyeshu stelt Dire Dawa voor in het Zuiderpershuis



Zonder al te veel inleiding stak Minyeshu van wal met (als ik het goed voor heb) Wosenku — één van mijn favorieten uit Dire Dawa. Een ijzersterke opener waarmee ze prompt haar aanstekelijke flair, zang- en danstalent ten tonele spreidde. De masenqo (een traditionele Ehtiopische éénsnarige luit) nam in zo goed als elk nummer uit haar set een prominente plaats in. Samen met enkele West-Afrikaanse instrumenten (zoals de kora, djembe en ngoni) creëerde ze een gebalanceerde mix — die de minder hapklare kantjes van de Ethiopische muziek wat glad streek. Ook in het weemoedige Tileshigh athidg overtuigde ze vriend en vijand met haar indrukwekkend stemgeluid.
Tijdens de pauze was Minyeshu zo vriendelijk om ons in de coulissen even te woord te staan — hou onze interview-rubriek alvast in de gaten — waarna ze in een maagdelijk witte jurk aan haar tweede set begon. Herhaaldelijk spoorde ze het zitgrage Antwerpse publiek aan de benen en heupen los te gooien; helaas met verdeeld succes. Desondanks swingde de Ethiopische schone vrolijk door haar set en zette straffe versies van Afrika, Dire Dawa en Buna neer. Selam Lehtsanat daarentegen (een nummer met een subtiel reggae-onderstel dat het op plaat bijzonder goed doet) viel live iets minder mee — alleen een kniesoor die daar op let. Zowel haar studio-werk als haar concert was twee maal goed raak: wij zijn alvast verkocht. Meer van dattum!