Trezmil - Lost in Manchuca
De mannen van Trezmil hebben vorig jaar meermaals ons pad gekruist op onze ontdekkingsreis doorheen concert-land — op het Leuvens Wereldfeest, op Fiesta Mundial en in het voorprogramma van Think of One in Het Depot om precies te zijn. Hoewel ze minder stage-time toebedeeld kregen dan ze eigenlijk verdienden bleven een aantal nummers steevast in mijn hoofd hangen. Hoogtijd dus om Lost in Manchuca, hun debuut-plaat die ergens vorig jaar verscheen eens onder de loep te nemen.
Hun groepsnaam laat vermoeden dat deze Leuvenaars (voor de minder geniale zielen onder ons: "tres mil" staat voor "drieduizend") hun mosterd uit exotische oorden halen. En inderdaad, ze kijken niet op een continent of genre meer of minder, waardoor je het plaatje onmogelijk in een bekend vakje kunt wringen. Maar dat bleek een pluspunt. Variatie troef dus, al maakt de afwezigheid van zanglijnen het geheel misschien wat minder hapklaar. Niet voor ondergetekende, want de plaat ademt een zorgeloos zuiders sfeertje uit en dat werkt. Trezbomambil, bijvoorbeeld, een lichtvoetig & huppelend feel-good nummer doorspekt van jazzy intermezzo's, of Turbo Romania, een smakelijk Balkan-gitaar-deuntje op een bedje van blazers. Het chaotische Holy frikkin' mowgli wordt daarentegen best niet genuttigd op een lege maag. Devil's door (het enige nummer met een prominente zanglijn) steekt er met kop en schouders boven uit: een zalig blazers-arrangement op een lichtjes Mexicaans aandoend galop-ritme dat gerust langer dan die twee minuten mag verder kabbelen. Heerlijk. Een beloftevol debuut op zijn minst, deze Lost in Manchuca, al heb ik nog steeds niet door wie of wat Manchuca mag wezen. Een auditieve testrit neem je op hun myspace profiel.