Afro-Latino festival 2008 - zondag

Dag twee van het zonovergoten Afro-Latino festival in Bree, met alweer een boeiende line-up in het vooruitzicht. Opnieuw vonden talloze uitgeslapen en minder uitgeslapen feestvierders de weg naar het uiterst gezellig wereld­muziek­festival in Limburg. Dergelijke festivals hebben een neus voor talent en daarom kijken we niet alleen uit naar de voor ons bekende artiesten, maar laten we ons maar al te graag verrassen door onbekend talent uit de vier windstreken. Op zaterdag waren we behoorlijk onder de indruk van de live prestaties van Neco Novellas en Calima en uiteraard hoopten we op zondag opnieuw weer onze tanden te mogen zetten in enkele bijzonder smakelijke tropische acts.

De sympathieke en op tropicalidad.be wereld­beroemde bende van Zeker Weten mocht de tweede en laatste festivaldag in gang stampen en dat hebben ze glorieus gedaan. Hun ondertussen beproefd concept (zonnige afrikaanse melodieën op Kempische vocals) lokte op een onchristelijk vroeg uur verrassend veel volk in de concerttent. Vooral hun "soukous op Vlaamsche wijze" viel in de smaak en liet menig heup niet onberoerd. Chapeau. Een weinig later was het alweer goed raak op de main stage: Chiwoniso werd ondekking nummer drie op Afro-Latino. Deze knappe Zimbabwaanse verschijning speelt mbira (Afrikaanse duimpiano) en heeft een diepe, warme stem die mij gelijk inpakte. Een meesterlijke & swingende set — waarvan we een toevallig een kort video-fragmentje van hebben liggen — die bij momenten deed denken aan de Ivoriaanse Dobet Gnahoré. Na afloop wisten we ons handen te leggen op een exemplaar van haar jongste CD Rebel Woman en die draait hier momenteel overuren.

De Hacienda werd op zondag feestelijk geopend met een streep party-ska van eigen bodem. De tien­koppige band Dr. Blue Beat raakte nipt op het podium, maar dat weerhield hen er niet van om behoorlijk swingend uit de hoek te komen. De Nueva Yorkers van La Excelencia speelden op zaterdag al een set in de krappe Hacienda, en op zondag kregen ze een podium dat beter aansluit bij hun grootse salsa dura sound. Deze jonge salseros blazen letterlijk en figuurlijk nieuw leven in de New Yorkse salsa sound van de jaren '70, bekend van het legendarische Fania label. Op het menu stond een eerbetoon aan de recentelijk overleden meester-conguero Ray Barretto en dat deden ze met evenveel goesting als klasse. De hardcore salsa met een punchy ritme-sectie ging er vlotjes in bij het dansgrage Limburgse volkje. Strawl & Out of Many, een Nederlands/Antilliaans reggae exportproduct zette in de Hacienda een smakelijke dancehall-set neer. Geen ragga-gebrul, maar melodieuze vocals op een solide, vette dancehall groove. Zo hebben we het graag.

De Parijs-Spaanse salsa-muffin Sergent Garcia mocht de hoofdact van de dag op zijn naam schrijven. We zijn ondertussen wel vertrouwd met het oeuvre van Bruno "Sargento" Garcia. Als geen ander vermengt hij salsa en reggae tot ware haute cuisine. Zijn energieke set had het — zoals het hoort — op de soepele ledematen van de Afro-Latino-gangers gemund. Het zal aan de straffe set van La Excelencia gelegen hebben, want de Colombiaanse salsa van LA-33 in de kleine tent was allesbehalve slecht, maar kon ons niet echt meer boeien. Ze stonden al eerder op Afro-Latino, maar op de jubileum editie mocht Chico & the Gypsies de slot-act in de grote tent verzorgen. De Marokkaans-Algerijnse Chico Bouchiki is de oprichter en ex-frontman van de Gipsy Kings en vormde in de jaren '90 zijn eigen band, maar bleef het genre trouw. Toegegeven, hun flamenco mag een poppy kantje hebben, maar zeven gitaristen op een rij die perfect dezelfde aanslag aanhouden is behoorlijk indrukwekkend — om van de spectaculaire solo's van Chico nog te zwijgen. De volle tent genoot met volle teugen en brulde vrolijk mee op Bamboleo of Volare. Een stijlvolle afsluiter van een alweer geslaagde Afro-Latino editie!

[ Afro-Latino festival 2008 coverage op tropicalidad.be | zaterdag | zondag ]

reacties