Dizzy Mandjeku & Alé Kumá @ De Roma
De eerste februari was dit jaar meteen goed om uit onze winterslaap te ontwaken en opnieuw tropische temperaturen op te zoeken in het gezelschap van Dizzy Mandjeku & Alé Kumá, een Congolees-Colombiaanse kruisbestuiving die in De Roma haar debuutalbum De Palenque À Matonge kwamen voorstellen.Blijkbaar is nog niet iedereen klaar om opnieuw het wereldmuziekseizoen op gang te trekken, want overvol loopt De Roma allerminst. Toch wat ten onrechte want dit project verdient wel degelijk de nodige aandacht en zou tijdens de zomerfestivals wel eens een kleine revelatie kunnen worden.
De Colombiaans-Belgische Paola Marquez, die wij ons nog herinneren van Cumbia-project Maguare, voert de hele avond het woord, afwisselend in ratelend Spaans en Engels. Vooraan vijf vocalisten van diverse afkomst: aan Colombiaanse zijde de al vermelde Paola Marquez, Nidia Gongora en Lina Rojas, aangevuld met de Congolese charme van Malage de Lugendo en Josée Esengo Muza.
Als eerste krijgen we A Pila El Arro, de afsluiter van het album en een Colombiaanse traditional uit Caribische deel van het land. Het nummer komt traag op gang, maar explodeert in de tweede helft en zal meteen één van de hoogtepunten uit de show blijken. Ook voor het volgende nummer blijven we nog in Colombia. La Pandora, dat naar ons aanvoelen live net iets te lang gerekt wordt, is een nummer van bassist en samen met Dizzy en Paola één van de bezielers van het project, Leonardo Gomez Jattin. Dizzy Mandjeku, door de rest van de bandleden liefkozend "papa" genoemd en niet meer al te goed te been, mag voor de eerste keer soleren en doet dat de rest van de avond rechts van het podium vanop een stoel. Wij kunnen niet anders dan aan de laatste jaren van bluesgod B.B. King denken.Dan verhuizen we naar Congo voor Nasinalapi Ndayi en neemt ex-TPOK Jazz en Zaďko Langa Langa vocalist Malage de Lugendo het voortouw, en ook voor Bolingo, Lingala voor "liefde", een rumba van Dizzy zelf, blijven we nog even in Matonge. Met Por El Norte, Por El Sur krijgen we een nummer dat niet op het album terug te vinden is, maar dat de band nog opnam met Magin Diaz. De Colombiaanse muzieklegende won op 16 november van vorig jaar nog een Latin Grammy voor zijn album El Orisha De La Rosa, maar werd enkele dagen later gehospitaliseerd en overleed op 28 november op de gezegende leeftijd van 94!
Met La Canoa Rancha zorgen Dizzy Mandjeku & Alé Kumá voor een tweede hoogtepunt in de show. Het nummer eindigt opnieuw in een solo van Dizzy, die zijn gitaarspel deze keer nog wat bijkruidt met wat vocaal scatten, en ook saxofonist Cesar Medina mag zich even volledig laten gaan. Afsluiten doet de band natuurlijk met het nummer dat het hele project samenvat: De Matonge A Palenque. Dizzy laat het nummer nog even uitmonden in een instrumentale rumba-versie van En We Gaan Nog Niet Naar Huis, iets wat ondergetekende ongewild deed terugdenken aan het legendarische televisiemoment toen tijdens een bezoek van premier Leo Tindemans aan Mobutu in 1975 die eerste plots door Papa Wemba getrakteerd werd op met een rumba-saus overgoten Vlaamse klassiekers als En De Poembak Is Kapot en Viva Bomma, Patatten Met Saucissen. Het publiek heeft natuurlijk nog recht op een bisnummer en dat krijgen we in de vorm van Cancion De Amor Y Muerte, opnieuw van Leonardo Gomez Jattin en de opener op het album. Iedereen gaat nog één keer voluit en tweede gitarist Toms Ntale — Odemba OK Jazz All-Stars — sluit af met een vraag en antwoord spel in het Lingala met het enthousiaste Roma-publiek. La bonne ambiance meets buen ambiente in De Roma!
Met dank aan Antía Diego Tomé voor de concertfoto's.