Tony Allen & Hugh Masekela - Rejoice

Tony Allen & Hugh MasekelaWat oorspronkelijk een eerste samenwerkingsproject had moeten worden van twee muzieklegendes en muzikale boezemvrienden werd uiteindelijk eerst een postuum eerbetoon aan de in 2018 overleden Zuid-Afrikaanse jazztrompettist Hugh Masekela, en nu, door het plotse overlijden van afrobeatpionier en meesterdrummer Tony Allen, jammer genoeg een dubbel afscheid. Maar, zoals we dat van de heren gewend zijn, doen ze dat in stijl en laat de titel van het album nog enige troost brengen: Rejoice, er is altijd nog hun muziek!

De fundamenten voor dit album werden al in 2010 gelegd in de Livingston Studios in Londen (waar Nick Gold eerder al juweeltjes als Ali Farka Toure & Toumani Diabate's Ali & Toumani en Orchestra Baobab's Specialist In All Styles opnam), maar eigenlijk bracht Tony Alleen het idee zelfs al een eerste keer ter sprake in 1984: "I first proposed the idea of working with Hugh in 1984 in London, just before I moved to France. Eventually we were in the same place at the same time, it just happened to be over a couple of decades later!". Hoewel hun paden zich al eerder gekruist hadden, bezegelden Allen en Masekela hun vriendschap nadat ze in 1977 beiden deelnamen aan FESTAC 77 of Festival des Arts et de la Culture négro-africain, dat in dat jaar georganiseerd werd in Lagos, Nigeria, en een belangrijke rol speelde in de popularisering van het Pan-Afrikanistische gedachtengoed. Masekela heeft sindsdien altijd een fascinatie gekoesterd voor afrobeatritmes en Allen had een passie voor Afrikaanse groove en Afro-jazz; een combinatie die doorheen talrijke levendige conversaties tussen de twee opleverde. Dat het uiteindelijk nog tot 2019 geduurd heeft om dit project af te werken lag vooral aan het hectische en vaak niet te combineren toerschema dat beide heren erop na hielden, zoals ook Tony zelf toegaf: "I would meet Hugh when we played together in places like Helsinki and Copenhagen. Every time we met, he would ask me: "What's happening with this project?", and I had to say: "I don't know!". Eventually I asked Nick if I could hear the tapes, and that started the project back up again. Unfortunately, Hugh passed away soon after.".

World Circuit omschrijft 'Rejoice' poëtisch als: "…the long overdue confluence of two mighty African musical rivers…", met Allen's levendige drumritmes en Masekela's melancholische, warme blazersarrangementen een kruising geworden tussen afrobeat en township jazz, maar die Allen liever omschreef als: "…a kind of South African-Nigerian swing-jazz stew…". Hoewel Masekela natuurlijk voornamelijk bekendstond als bugelspeler, stond hij er op om ook een vocale bijdrage te leveren, de ene keer in het Zoeloe, zoals in de jazzy opener Robbers, Thugs And Muggers (O'galajani) of titelnummer Jabulani (Rejoice, Here Comes Tony), waarin Hugh zingt: "Jabulani Nang'u Tony/E'Shay Izighubhu/U Ya Zi Dhabula!" ("Be happy, here is Tony/Playing The Drums/He Is Hitting Them Hard/He Is Blasting Them!"), en elders gewoon in het Engels (Never (Lagos Never Gonna Be The Same)), een ode aan Fela Kuti en meteen onze persoonlijke favoriet uit de korte, acht nummers tellende, tracklist). Symbolischer kan haast niet, maar het album besluit echt met de track We've Landed. Waardig testament van twee muzikale meesters die wij gaan blijven missen, al is die jamsessie daarboven ongetwijfeld al in volle gang!



www.tonyallenafrobeat.com | www.hughmasekela.co.za | www.worldcircuit.co.uk

reacties


Reactie
Je kan gebruik maken van Emoticons en Textile-opmaak.
Naam E-mail (wordt niet gepubliceerd) Website (optioneel)
spamquiz: Wat zijn de eerste twee letters van tropicalidad.be?