Lalalar - Bi Cinnete Bakar
De lijst van Turkse muziekprojecten blijft maar aangroeien, al pakken de heren van Lalalar (een "lala" was een adviseur of mentor van de sultans tijdens het Ottomaanse rijk en de bandnaam laat zich dus vrij vertalen als "de wijzen") het toch enigszins anders aan. Focussen de meeste van hun collega's toch eerder op de psychedelische retro van de Anatolische rock uit de jaren zeventig van de vorige eeuw, dan gaat het trio Ali Güçlü Şimşek, Barlas Tan Özemek en Kaan Düzarat (Ali en Barlas werkten in 2014 al een eerste keer samen voor Develerle Yaşıyorum, het debuutalbum van Gaye Su Akyol, maar van een echt muzikaal bondgenootschap was pas sprake vanaf de lente van 2018) op hun langspelerdebuut Bi Cinnete Bakar volop voor invloeden uit de jaren tachtig, inspelend op de huidige voorliefde van de underground scene in Istanboel voor dark wave en dance.
De titel laat zich vertalen als: "al wat nodig is, is razernij", bedoeld als een soort strijdkreet in de donkere tijden die we momenteel doormaken: "It's a jump-starter. It's something like: "You can do it!". Let's say you're depressed, at the end of the world, at the bottom of the sea All it takes is a frenzy! Come on!". De band trekt daarbij de parallel tussen het Verenigd Koninkrijk onder het ultraconservatieve beleid van Margaret Tatcher, toen de Engelse jeugd muzikaal revolteerde met punk en new wave, en het huidige rechtse regime van president Erdogan in Turkije, waar de Turkse jongeren constant op zoek gaan naar nieuwe muzikale horizonten. "From underground amusement to posh clubs, there is always a crowd if you are doing something special as a musician!", aldus Ali Şimşek.
Gevraagd naar hun muzikale invloeden noemen de heren onder andere Secret Chiefs 3, Rage Against The Machine, Neşet Ertaş, Pantera en Portishead, maar een nummer als Sol Şeritte (vrij vertaald: "de linkerrijstrook") hint dan weer eerder naar de gothic glamour van new wave pioniers Japan, en wie goed luistert zal in de elektro-funk van opener Isyanlar ("oproer") echo's uit de bekende theme song van eighties televisieserie Knight Rider herkennen. Wat de teksten van hun nummers betreft moet je helaas het Turks machtig zijn, maar Şimşek vat ze graag samen als: " sarcastic, dark humoured, political and heavily metaphorical.".
In ieder geval krijgen we er met deze band een eigenzinnig buitenbeentje bij in de florerende "nieuwe Turkse golf"!
www.bongojoe.ch