Balkan Trafik festival 2008 - zaterdag
Het epicentrum van de Balkan muziek-scene lag afgelopen weekend even niét in Zuid-Oost Europa, maar wel iets ten zuiden van het Brusselse Centraal Station: in de Bozar (of het Paleis voor Schone Kunsten) om precies te zijn. De affiche van de tweede Balkan Trafik editie herbergde een royale hoeveelheid acts uit alle uithoeken van de Balkan, waarvan het merendeel eerlijk gezegd geen belletje deed rinkelen, maar desalniettemin voer is voor de lichtjes avontuurlijk aangelegde wereldmuziek-omnivoor (waartoe we onszelf graag bijrekenen). De niet-reguliere Bozar bezoeker durfde wel eens zijn oriëntatie kwijtspelen in de wirwar van zalen, hallen, gangen en ateliers, maar gelukkig vonden we afgelopen zaterdag tijdig de weg naar de beste plekjes op de Balkan Trafik concerten. Wat er daar op onze oren en ogen afkwam, willen we jullie allerminst onthouden.Een circus-expert kan ik mezelf moeilijk noemen, wat niet wegneemt dat het spektakel van Balkan Zirkus.eu (met artiesten uit Hongarije, Roemenië, Slovenië, Albanië en België) mijn kinderhart moeiteloos kon bekoren. Tijd voor de muzikale opener van de dag en meteen één van de hoogtepunten van de dag: Orchestre International du Vetex. Het podium in de Hortahall zakte lichtjes door door de hoeveelheid koper die de West-Vlaamse, Waalse en Franse leden van Vetex de planken op sleurden. Hun catchy hutsepot van fanfare, ska en mestizo smaakte naar meer: pretentieloos, licht ontvlambaar en het bougeerde gelijk zot. Dat laatste had het kleurrijke publiek duidelijk begrepen en was dan ook niet echt opgetogen toen Vetex na een set van één uurtje (om organisatorische redenen) niet meer mocht bissen. Jammer, maar daardoor kon ik een prima zeteltje bemachtigen op de eerste rij van Zaal M, waar de Bulgaarse klarinettist Ivo Papasov en zijn Wedding band van wal stak. Het feest-sfeertje van de Hortahall moest plaats maken voor enige sérieux. Papasov balanceert op de dunne lijn tussen huppelende bruiloftsmuziek en jazz, al bleek dat laatste naar mate het concert vorderde toch meer door te wegen. Hoewel ik hoegenaamd niet vies ben van een stevige streep jazz, kon Papsov mij niet echt overtuigen.
De concerten volgden elkaar snel op en een weinig later stond ik terug in de Hortahall voor een portie Hongaarse zigeuner-roots van Parno Graszt. Geen blazers deze keer, wel gitaren, een tamboura, water bidons als percussie-instrument en een swingende contrabas die de ruggegraat vormde van hun aanstekelijke deuntjes. Zowel de bezetting als hun sound deed aan Cubaanse son denken —
De live en studio reputatie van het Antwerp Gypsy Ska Orkestra is ons niet onbekend, maar blijkbaar is AGSO is een open band waar muzikanten komen en gaan. Op Balkan Trafik kregen we de Original Antwerp Gypsy Ska Orkestra Seven voor de kiezen, die daar hun beproefde zigeuner-ska recept met succes aan de man brachten. De koper- en houtblazers stonden terug centraal en Bregovic's composities uit de film Time of the Gypsies waren niet ver weg. Een klepper van een afsluiter. Voor mij althans, want de Sloveense electro-pop van Melodrom en hekkensluiter DJ Gaetano Fabri moest ik noodgedwongen aan mij laten voorbij gaan. Een geestesverruimende ervaring, die Balkan Trafik, die eens te meer bewijst dat de Balkan hotter is dan ooit.
masar en seven zijn straatmuzikanten die werden gevraagd om mee te spelen in AGSO. Omdat masar na een tijd chef wilde worden omdat hij geen genoegen had met een eerlijke verdeling van de inkomsten, heeft hij gedreigd de groep te verlaten met zijn zoon. Toen duidelijk werd dat op zo’n manipulatie niet ingegaan werd, is er nu als wraak deze ‘original’ AGSO.
Behalve dat ze wel degelijk original gipsies zijn is al de rest een leugen. Deze heren vonden ska oninteressante muziek toen ze nog bij AGSO speelden maar hopen nu, totaal zonder succes, de reputatie en succes van de echte AGSO te stelen, en dit door simpelweg hun naam te gebruiken!!!
dit tart alle verbeelding en ik raad AGSO dan ook aan om alle concertzalen etc die deze band op hun affiche zetten, aan te klagen.
Dit enkel omdat masar en seven zelf illegaal zijn en hierdoor onaantastbaar via het gerecht.
Seven en zijn vader hebben het niet nodig om een concept en naam van iemand anders te stelen, zij zijn duidelijk in staat om zelf iets ineen te steken. Waarom ze dit volhouden is een raadsel…