Interview met Choq Quib Town @ Couleur Café

Interview met Choc Quib Town (Couleur Café 2010)Couleur Café 2010Met het nummer Somos Pacifico zette Choq Quib Town enkele jaren geleden de Afro-Colombiaanse cultuur in één klap op de wereld­kaart. Ondertussen zijn ze met hun frisse mix van hiphop, funk en dancehall met authentieke Afro-Colombiaanse ritmes al een vaste waarde op de Europese festivals geworden. Wij spraken Tostao en Goyo, gezicht en ruggegraat van de band, na een gesmaakte set op Couleur Café.

Tostao, mag ik Choq Quib Town gewoon een hiphopband noemen of schiet die definitie tekort?
Tostao: "Toen we zowat tien jaar geleden met dit project begonnen, waren we eigenlijk nog gewoon een hiphopband, maar gaandeweg zijn we onze muziek beginnen mixen met elementen uit de Afro-Colombiaanse muziektraditie, de muziek uit de regio aan de Stille Oceaan. Ons nu nog gewoon omschrijven als een hiphopband zou ons tekort doen, want tegenwoordig verwerken we zelfs genres als funk en dancehall in ons repertoire. Misschien kan je onze sound maar best gewoon als Choq Quib Town omschrijven! (lacht)"

De traditionele Afro-Colombiaanse ritmes waarover je het daarnet had, luisteren naar namen als porro choqoano en currulao. Kan je ons daar eens iets meer over vertellen?
Tostao: "In de porro choqoano ligt het accent op de percussie. In het nummer Eso Es Lo Que Hay hebben we porro choqoano gemixt met dancehall omdat die twee ritmisch heel vergelijkbaar zijn. Voor Oro hebben we dan weer een currulao ritme gemixt met rap. Verder is er nog bunde, een ritme dat je kunt horen in San Antonio en dat we opnieuw met wat hiphop flavors bijgekruid hebben. De namen van die traditionele ritmes zijn misschien nog niet zo bekend, maar het is net onze missie om daar verandering in te brengen. Met Choq Quib Town willen we de Afro-Colombiaanse cultuur op de kaart helpen zetten."

Wat jullie nog onderscheidt van de meeste andere hiphop acts is het feit dat jullie live een hoop instrumenten gebruiken. Is dat een belangrijk element voor jullie?
Goyo: "Als we live spelen in ieder geval, ja, want met echte instrumenten werken geeft je op het podium de vrijheid om te improviseren, iets wat met samples een pak moeilijker is. Die freestyle manier van spelen is een deel van de identiteit van Choq Quib Town geworden."
Tostao: "Die live-instrumentatie is ook een van de redenen waarom je ons niet simpelweg als een hiphopband kunt definiëren. Als we dezelfde muziek zouden spelen en alleen een sampler zouden gebruiken, zou het voor het publiek veel moeilijker zijn om te begrijpen waar wij voor staan en het zou zeker een pak anders klinken."

Een van de instrumenten die jullie gebruiken, maar vanwege het gewicht waarschijnlijk niet mee op tournee nemen, is de marimba. Niet echt een instrument dat vaak gecombineerd wordt met hiphop. Wordt het nog vaak gebruikt in Colombia?
Tostao: "Oh ja, vooral in het zuiden van het land om de ritmes te spelen waar we het net al over hadden. Het is inderdaad een veel te log instrument om mee op tournee te nemen, maar we gebruiken wel enkele marimbasamples in onze set."

In vergelijking met de geschiedenis van de Afro-Amerikanen in Noord-Amerika, is die van de zwarten in Zuid-Amerika maar weinig bekend.
Goyo: "Het feit dat de geschiedenis van de Afro-Amerikanen in Zuid-Amerika nog zo weinig bekend is, heeft alles te maken met racisme; onze geschiedenis wordt gewoonweg niet belangrijk genoeg geacht. Het is niet makkelijk om zwart te zijn in Latijns-Amerika. Met Choq Quib Town proberen we de stilte, die rond onze cultuur hangt, te doorbreken en trots onze afkomst te verkondigen. We zijn Colombianen, maar vooral Afro-Colombianen!"
Tostao: "Als je bijvoorbeeld de Colombiaanse televisiekanalen zou checken, zul je weinig of geen zwarten tegenkomen. Daar proberen verandering in te brengen is een gigantische opgave, want het gaat om de mentaliteit van een hele natie en misschien zelfs een heel continent. Onze muziek is ons kanaal om die boodschap over te brengen."

Jullie komen uit de regio Chocó, waar het grootste deel van de Afro-Colombiaanse gemeenschap leeft. Is Colombia dan nog zo gesegregeerd?
Goyo: "Ja, zwarten worden nog op regelmatige basis gemarginaliseerd. Choco is een vergeten uithoek van het land. De corruptie tiert welig in Colombia en Chocó staat niet hoog op de politieke agenda. Zelfs al zou er een natuurramp plaatsvinden in Chocó, dan zou het waarschijnlijk het journaal nog niet halen. Het is de vergeetput van Colombia. Dat is trouwens een andere reden waarom onze muziek zo belangrijk is; wij geven deze vergeten groep mensen een stem en een gezicht en voor hen zijn wij als een baken van hoop."
Tostao: "Colombia is natuurlijk niet echt gesegregeerd; er leven Afro-Colombianen verspreid over het ganse land, maar er is nog altijd veel racisme en gebrek aan respect. De reden daarvoor is meestal onwetendheid, want de meeste Colombianen weten weinig of niets over de Afro-Colombiaanse geschiedenis en cultuur."

Jullie nummer Somos Pacifico is zowat een hymne geworden. Hoe belangrijk is dat nummer voor de Afro-Colombiaanse bevolking?
Tostao: "Het is zeker uitgegroeid tot een hymne, ja. Toen we dat nummer meer dan vijf jaar geleden uitbrachten, was Colombia muzikaal gesproken vooral gefocust op cumbia en vallenato en dit "nieuwe" ritme sloeg dan ook in als een bom. Het nummer deed de Colombianen een deel van hun eigen identiteit ontdekken dat ze nog niet kenden, dus Somos Pacifico is niet alleen een hymne voor de Afro-Colombiaanse gemeenschap, maar voor het hele land. Voor dat nummer had niemand het al ooit over het zwarte deel van Colombia gehad en om dan plotsklaps een nummer te hebben dat bijna een hele cultuur introduceerde, was bijna revolutionair te noemen. Ondertussen is Somos Pacifico zowat ons visitekaartje geworden! (lacht)"

Goyo, sommigen zullen jou al kennen als zangeres bij Sidestepper (Colombiaanse band rond de Engelse deejay/producer Richard Blair en de Colombiaanse producer en songschrijver Ivan Benavides. In hun sound werden ze beïnvloed door traditionele Colombiaanse muziekstijlen als salsa en cumbia, maar ook elektronische dance, dub en drum & bass, red.). Wat is voor jou het grote verschil tussen voor Sidestepper of met Choq Quib Town op het podium staan?
Goyo: "Sidestepper is meer een collectief waar ik maar een deeltje van ben, terwijl Choq Quib Town echt mijn eigen project is. Ik componeer mee de muziek, schrijf mijn eigen teksten en mijn hart ligt echt bij deze band."

Jullie zijn al een tijdje een stel. Is het moeilijk om als koppel dag in dag uit te moeten samenwerken?
Tostao: "Dat is soms verdomd moeilijk, ja! (lacht) Als we op het podium staan of repeteren, kan ik wel eens anders reageren dan wanneer we niet aan het werk zijn en dan slinger ik Goyo soms dingen naar het hoofd die ze liever niet hoort. Op haar beurt is Goyo er niet vies van om haar vrouwelijke charmes in de strijd te gooien. Op andere momenten is dit dan weer het beste wat ons had kunnen overkomen. Zij begrijpt mij beter dan eender wie en omgekeerd. We zijn nu al bijna tien jaar samen en we maken nog altijd een hoop plezier!"

reacties


Reactie
Je kan gebruik maken van Emoticons en Textile-opmaak.
Naam E-mail (wordt niet gepubliceerd) Website (optioneel)
spamquiz: Wat zijn de eerste twee letters van tropicalidad.be?