Terrakota - World Massala

Een gigantisch aantal genres samen­smelten is onder menig mestizo band een sport op zich geworden en de resulterende sound is dan ook, op z'n zachtst gezegd, eclectisch. Hoewel het epicentrum van de musica mestiza zonder twijfel in Barcelona ligt, is ook Lissabon niet ongevoelig voor deze world fusion hutsepot. Terrakota, één van de voortrekkers van de Lisboa fusão is ondertussen aan hun vierde studio album toe, waarmee ze hun muzikale horizon mogelijks nog hebben verbreed — benieuwd hoe dat mag klinken.

Vanaf de eerste tonen van World Massala is het duidelijk dat de Afri­kaan­se stempel die we op hun vorig album Oba Train bespeurden opnieuw van de partij is — meer nog, de eerste zangpartij van frontdiva Romi Anauel op Chelo Habibi doet wat aan Amadou & Mariam denken. Tot onze grote vreugde mocht op dit album de mbalax percussie weer welig tieren (Pé na Tchon, Kay Kay) en het afrobeat rifje van Slow Food mag er ook wezen. Halverwege het album verschuift de hoofdtoon van Africa naar Indië — Massala is niet toevallig een knipoog naar de Indische kruidenmix. Op de jongste Sfinks Mixed kregen we al een voorsmaakje van hun toch wel gedurfd "sitar op een bedje van reggae" recept en ook op plaat smaakt deze Punjabi afro-reggae (I Am, World Massala) naar meer. Doorheen het album blijft Terrakota met on­noe­me­lijk veel muzikale stijlen goochelen maar slaagt er wonderwel in om een samenhangende plaat af te leveren — iets waar veel van hun Spaanse collega's nog iets van kunnen leren.

Goed nieuws trouwens voor wie Terrakota live aan het werk wil zien, want ze komen hun nagel­nieuw album voorstellen op 8 oktober in het Zuiderpershuis (Antwerpen), op 9 oktober in de Beursschouwburg (Brussel) en op 15 oktober in Villa N9 (Eeklo).

reacties