Reggae(ton) in Centraal Amerika

San José, hoofdstad van Costa Rica, ademt reggaeton. Het hippe volkje van de best wel onaantrekkelijke midden-amerikaanse grootstad doet zich maar al te graag te goed aan de eindeloze ingeblikte reggaeton-hits. De talloze low-rise jeans & belly-fashion winkeltjes hebben meer weg van een disco met kleren te koop dan omgekeerd. Ook hier spant Don Omar de kroon tussen het plebs: elk radiostation draait om het uur Entre tu y yo en in elke bus zingt iedereen (ja, wij ook) automatisch "otra, otra noche, otra" mee van Dile. Toen we op een onchristelijk uur in het surf-stadje Dominical arriveerden werd in de Coco Bar live en luidkeels Rakata van Wisin y Yandel gerapt tot groot genoegen van de surf gringo's. Slechts één man lijkt erin te slagen een nationale monsterhit te scoren tussen al het reggaeton-geweld met een poppy-cumbia deuntje: La Camisa Negra van de Columbiaan Juanes.
Juanes: La Camisa Negra | Wisin y Yandel: Rakata |
De grote afwezigen — salsa en merengue — kwamen we pas tegen toen we de grens van Panama overstaken, een bijzonder aangename verandering ;-). Maar vies van reggaeton zijn die Panamezen nu ook weer niet. Integendeel, op een busje richting wie-weet-waar stond een ultra hippe reggaeton-meets-ragga zender op, keurig voorzien van stoomboottoeters en toasters à volonté (en geheel toevallig hebben we daar een fragment van). Voor de rest hebben de Panamezen nog een zwak voor de betere met stroop beladen eighties ballads inclusief The Bangles, Patrick Swayze en Rick Astley (bij voorkeur mét de van internet geripte videoclip).
