WOMEX 2014 - Dag 2

Normaal gesproken zouden we in deze periode van het jaar nat herfstweer mogen verwachten in Santiago de Compostella, maar wij genieten hier nu al twee dagen van een blakende zon en temperaturen die oplopen tot vijfentwintig graden!

Eerst aan de beurt op dag twee van WOMEX is de Baskische band Korrontzi die vandaag vooral nummers brengt uit hun recentste album Tradition 2.1, een titel waarmee ze meteen duidelijk maken waar ze muzikaal voor staan: een moderne kijk op de Baskische tradities en folklore. Op WOMEX wordt de band bijgestaan door dansers van Oinkari Dantza Taldea, een gezelschap dat al sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw de traditionele Baskische danstradities in ere houdt en waarmee Korrontzi ook al samenwerkte voor Tradition 2.1. Naast moderne instrumenten als gitaar, bas, contrabas en mandoline, gebruikt Korrontzi ook een aantal typisch Baskische instrumenten als de trikiti of trikitixa, een diatonisch accordeon, en de txalaparta, het Baskische antwoord op de xylofoon. Door de combinatie van zang en dans lijkt het af en toe alsof we op een volksfeest in een Baskisch dorpje zijn beland.

Dan is het alweer tijd voor een thuismatch want vanavond staat Baloji hier op het podium. Vertaald uit het Tshiluba betekent "baloji" iets als "tovenaar" en het is een naam die de jonge performer op het lijf geschreven lijkt. Elk nummer uit zijn set heeft weer een andere sound — we horen elementen uit de Congolese rumba, hip-hop, reggae, gospel en elektronische beats zoals we die kennen van de Congotronics reeks op Crammed Discs — en lijkt steeds een andere periode uit Baloji's leven te evoceren. Ook de gitarist die Baloji heeft meegenomen is verre van een onbekende. Dizzy Mandjeku is een Congolese veteraan die ooit nog bij OK Jazz (het latere TPOK Jazz) speelde, maar tegenwoordig vooral met zijn eigen Odemba OK All Stars toert. Baloji besluit de temperatuur nog wat verder de hoogte in te jagen door achtereenvolgens zijn vest uit te spelen, wat Afrikaanse dansmoves uit zijn mouw te schudden en tenslotte een megafoon ter hand te nemen om het publiek toe te spreken. Wij onthouden vooral het statement: "Wereldmuziek is geen derde wereld-muziek!". Moet nog gezegd dat Baloji het WOMEX publiek in extase achterlaat?

De groep Ethiocolor doet zijn naam alle eer aan, want dit bont gezelschap onder leiding van Melaku Belay vertegenwoordigt Ethiopië in al haar diversiteit. Als u ooit eens in Addis Abeba komt moet u ze zeker eens checken in de Fendika Azmari Bet, een kleine club waar ze elke vrijdag op het podium staan. Centraal in het instrumentarium van Ethiocolor staan twee versterkte krars (traditionele vijf- of zessnarige Ethiopische lier), waarvan er eentje dienst doet als bas, maar we spotten ook een washint (houten of bamboe fluit verwant aan de Arabische ney) en een masinko (eensnarige Ethiopische viool).

We besluiten onze tweede dag op WOMEX met een optreden van de Nederlandse formatie Kuenda I Tambu die in hun repertoire Braziliaanse baile funk met euro-dance en Antilliaanse tambu mengen. Toen de band in 2005 werd opgericht speelde Kuenda I Tambu nog vooral traditionele arrangementen, maar tegenwoordig voorzien ze hun muziek van een stevige urban sound. Stilstaan is geen optie en op de Caraïbische ritmes dansen wij dan ook de nacht in.

reacties