Cover Art Part 3
Na een rondreis die me toch wel langs enige zuidamerikaanse steden heeft gebracht (Guayaquil, Cuenca, Quito, Cali, Bogotá, Cucuta, Merida, ...) blijft het me verbazen hoe Cuenca zijn leidende positie in het aanbod piraatCD's blijft behouden. Buiten een leuke salsaclub heeft de stad in de Andes van zuid Ecuador op muzikaal weinig potten gebroken, maar ze is doordrongen van stalletjes, portalen en steegjes met een overweldigend aanbod van goedkope CDtjes.Nu willen we de praktijk op zich uiteraard niet aanmoedigen. Integendeel, we gunnen artiesten van harte hun boterham en de wereldmuziek is over het algemeen iets minder glamoureus dan andere genres die het goed doen op 's lands populaire radiozenders. Maar zoals we reeds eerder berichtten, vormt het fenomeen razend interessant materiaal voor muzikaal antropologisch onderzoek. Wegens algemeen succes presenteren we deel 3 in onze serie Cover Art uit Cuenca. Met uiteraard weer de disclaimer: niet voor gevoelige zielen .
Ons overzicht begint uiteraard met het serieuzere werk. Veel lokale groepen dromen heimelijk van de grote doorbraak in het buitenland. Dat het aan lokaal talent niet ontbreekt wordt snel duidelijk. De lokale muziekscene is kleurrijker dan de cocktails in de toeristenbar op de hoek. Ik kijk reikhalzend uit naar het moment dat las Bandidas de planken van pakweg Couleur Café opvrolijken. Hoewel, Tierra Canela doet het wellicht ook uitstekend, en ook Las Mamis verdienen een vermelding, al weet ik niet of hun groepsnaam zo gelukkig gekozen is. Ook Las Musas laten zich op hun cover ongetwijfeld van hun beste kant zien.
De andere helft van het lezerspubliek voelt zich dan wellicht weer veel meer aangesproken door de mooie jongens van Los Idolos de Ambato. Zij hebben alvast een duidelijk doel voor ogen: de muzikale harten van dit charmant bergstadje voor zich winnen. Wie op zoek is naar echte authenticiteit vind zijn gading bij Los 4 del Altiplano. Het iets rijpere lezerspubliek valt ongetwijfeld en masse voor de charmes van Cecilio Alva.
Ook de marketeers van het alternatieve muziekcircuit kennen de knepen van het vak. Dat wil zeggen: inspelen op trends, seizoenen en andere tijdelijke fenomenen. Wat kan dat in februari (wanneer de fotoshoot werd gehouden) anders zijn dan de romantiek. Voor ieder wat wils: van zeemzoete hartjes en konijntjes, over de actievere romanticus tot zelfs gedurfde, kinky aangelegde muziekliefhebber. Andere uitgevers hebben dan weer minder kaas gegeten van subtiliteit en marktonderzoek. De cover van Las más Pirateadas windt er geen doekjes rond. En wat te denken van Salsa para Droga, of (dit klinkt wel heel erg dubieus) Perreo Aniñado.
Gelukkig appeleert niet iedereen aan dergelijke oerinstincten. Vaderlandslievende muziekuitgevers tonen vol trots wat een land als Ecuador te bieden heeft. Van Ecuador voor de wereld - of de toeristische dienst er zo blij mee is betwijfel ik wat. Gelukkig zijn er breeddenkendere geesten. Latinoamericana con Amor biedt u het beste van heel het continent. En daarbij vergeten ze uiteraard niet hun grote helden te eren!
Mooie foto-interface trouwens!