Festival Mundial 2009 - zaterdag


Allereerste halte op onze concerttocht werd de Surinaamse soul lady Sabrina Starke. Ze bleek aardig wat straffe noten op haar zang te hebben, al liep ze toch wat verloren op dat gigantische Millenium stage. Het werd een vrij korte set die ze, tot genoegen van de Tilburgers afsloot met het overbekende Take another little piece of my heart. De soul-vibe werd naadloos verder gezet op de New Vibes stage door onze Leuvense trots Selah Sue. Een klein meisje — moederziel alleen op het podium — maar een dijk van een stem. Vooral de songs met een reggae-toets, zoals het hit-waardige raggamuffin en iets wat veel weg had van Barrington Levy's Under mi sensi, konden ons uitermate bekoren. De uit Boston afgezakte kerels van Jaya the Cat begonnen op het hoofdpodium met een veelbelovende streep "reggae meets punk", maar het verwaterde al snel in een lawaaierige brei. Ook de met hiphop geïnjecteerde latin van Locos por Juana klonk bij momenten amuzant, maar kon ons niet echt boeien.
De verrassingen van de dag waren weggelegd voor de eerder avontuurlijk aangelegde muziekliefhebber die de weg naar Podium 2015 vond. De acht Italianen van Figli di Madre Ignota wisten met Fez Club al onze aandacht te trekken en ook op Mundial smaakte hun "spaghetti balkan" voortreffelijk. Zonder pretentie en met des te meer goesting serveerden ze hun eigenzinnige mélange van balkan brass, ska & rockabilly. Heerlijk! Aan rariteiten geen te kort op Podium 2015 want Figli gaf graag de fakkel door aan het Californische Dengue Fever dat niet vies is van wat Cambodjaanse psychedelische rock. Hun typische sound, die we ook van hun album Fever on Earth kennen mag dan misschien niet voor iedereen weggelegd zijn, maar die twisted 60's rock overgoten met de frèle orientaalse vocalen van Chhom Nimol, het heeft toch iets.
Dat Lauryn Hill niet op Mundial ging opdagen hadden we al lang door, en hoewel ze Vive la Fête als vervanger klaar hadden staan bleef de organisatie nog wat ijdele hoop koesteren. Drie jaar geleden kreeg Ziggi nog een klein podium toebedeeld, maar dit jaar mocht de Rotterdammer samen met zijn makkers van de Renaissance Band de headliner van de dag op zijn naam schrijven. En terecht: degelijke reggae en melodieuze dancehall die Ziggi probleemloos in de rij zet naast z'n Jamaicaanse collega's. Zonder twijfel de beste act op het Millenium stage op zaterdag. Voor Oi Va Voi, de afsluiter op het Podium 2015 kwamen we (door wat vertraging met het interview met Ziggi) iets te laat, al bleken deze Londenaars een opzwepend feestje aan het bouwen te zijn. Gelukkig kunnen we voor Oi Va Voi volgend weekend op Couleur Café herkansen.
Festival Mundial 2009 coverage op tropicalidad.be | verslag zaterdag | verslag zondag | herbeluister