Interview met Tamikrest in AB

Interview met Tamikrest in ABABTamikrest, een bende jonge Touareg­muzikanten rond zanger/gitarist Ousmane ag Mossa, wordt wel eens omschreven als "de spirituële zonen van Tinariwen". Beide bands spelen de door Tinariwen populair gemaakte Touareg-rock en komen uit de streek rond Kidal in het noorden van Mali. Gelijkenissen zijn dus zeker niet uit te sluiten, maar toch wil Ousmane graag de stempel van een nieuwe generatie op zijn muziek plakken; een generatie die genoeg heeft van opeenvolgende burgeroorlogen en een betere en vooral vredevolle toekomst voor hun volk wensen. Gesprek met een inspirerende jonge nomade.

Ousmane, het woord "Toeareg" wordt door jouw volk weinig gebruikt.
Ousmane ag Mossa (zang & gitaar): "Ja, 'Toeareg' (De naam Toeareg komt waarschijnlijk van 'Targa', de naam die zijzelf geven aan de regio Fezzan in Libië. Veel Toeareg stammen traceren hun oorsprong naar deze streek, of streken in Noord-Algerije en Zuid-Marokko, red.) is een benaming die vooral de Algerijnen en Malinezen gebruiken. Wij geven zelf de voorkeur aan Kel Tamashek (zij die Tamashek spreken, red.)."

Tamikrest wordt omschreven als zijnde: 'de spirituele zonen van Tinariwen'. In hoeverre heeft die band de muziek van Tamikrest beïnvloed?
Ousmane ag Mossa: "De muzikanten van Tinariwen komen uit dezelfde streek als wij. Toen ik me voor muziek begon te interesseren, waren de eerste nummers die ik luisterde tracks van Ibrahim (ag Alhabib, red. ) de gitarist van Tinariwen en het waren ook diezelfde nummers die ik ben beginnen oefenen op mijn gitaar. Je kunt dus gerust stellen dat de muziek van Tinariwen ons serieus beïnvloed heeft. Zij lagen trouwens ook aan de basis van deze soort muziek. Met Tamikrest proberen we daar wel onze eigen stempel op te drukken en onze muziek het elan van een nieuwe generatie mee te geven, want ik denk dat het belangrijk is dat deze muziek blijft evolueren."

Een westers publiek begrijpt niet waar jullie over zingen. Vind je dat vervelend?
Ousmane ag Mossa: "Persoonlijk heb ik toch liefst dat de mensen die naar mijn muziek luisteren ook begrijpen waarover ik het heb. Daarom hebben we in het boekje dat bij de CD steekt vertalingen, in zowel het Engels als het Frans, laten opnemen. De geschiedenis en de vrijheidsstrijd van de Toeareg is weinig bekend in de rest van de wereld en wij willen de mensen informeren met onze muziek. Het Toearegvolk heeft geen diplomaten of journalisten, dus muziek is werkelijk het enige middel om ons verhaal naar buiten te brengen."

Jullie debuutalbum, Adagh, werd opgenomen in samenwerking met Dirtmusic en jullie hebben op jullie beurt meegewerkt aan hun laatste album, BKO. Hoe is die samenwerking precies tot stand gekomen?
Ousmane ag Mossa: "Buiten naar de muziek van Tinariwen luister ik ook vaak naar niet-Afrikaanse muziekgenres, gaande van de rock van The Dire Straits tot de reggae van Bob Marley, om zo mijn eigen muziek te verbeteren en gevarieerder te maken. Dat soort artiesten krijgen we in Afrika echter slechts weinig of niet live aan het werk te zien. Toen wij uitgenodigd werden om te komen spelen op het bekende Festival au Désert in Essakane, stond de tent van de jongens van Dirtmusic vlak naast de onze. Wij hebben de gewoonte ’s ochtends vroeg op te staan, thee te zetten en gelijk muziek beginnen te maken en zij kwamen al snel bij ons zitten om met ons mee te jammen. Zo is onze vriendschap eigenlijk begonnen. We hebben de drie dagen van het festival in elkaars gezelschap doorgebracht en hebben uiteindelijk zelfs samen op het podium gestaan. Zowat een jaar later ontvingen we een bericht van Chris (Eckman, red.) en Peter (Weber, red.) waarin ze ons lieten weten naar Bamako te komen voor de opnames van een album. Voor ons was dat een grote kans want in Kidal, waar wij wonen, is er van een professionele opnamestudio natuurlijk geen sprake."

Je vermeldt daar net het Festival au Désert. Hoe belangrijk is dat festival in de regio?
Ousmane ag Mossa: "Het is vooral een trefpunt voor muzikanten van de verschillende lokale etnische bevolkingsgroepen. Het festival geeft de gelegenheid om dingen te ontdekken die anders zelden of nooit te horen of te zien zouden zijn in Mali."

Het verschil tussen jullie en je muzikale broeders van Tinariwen is dat zij nog tot de generatie behoren die tot guerrillastrijder werd opgeleid in de Libische trainingskampen. Zegt de gewapende strijd jullie iets?
Ousmane ag Mossa: "We leven nu in een andere tijd. In de periode dat de leden van Tinariwen nog in de Libische trainingskampen verbleven, hadden ze weinig andere keuze dan de wapens op te nemen. Bij Tamikrest telt voor alles de muziek. Persoonlijk zou ik niets liever willen dan mijn advocaatlicentie behalen. In het verleden hebben we verschillende malen de wapens opgenomen, maar uiteindelijk heeft dat op het terrein weinig verandering gebracht. In plaats van vaak zinloos gewapend verzet te blijven bieden moeten we de focus meer naar het politieke veld laten verschuiven."

Kidal is één van de Toeareg-regio’s waar al een vredesakkoord werd getekend (Akkoorden van Algiers, 2006, red.). Heeft dat in de praktijk veel veranderd?
Ousmane ag Mossa: "Als het al iets veranderd heeft, dan is dat toch maar weinig zichtbaar. Alles is hetzelfde gebleven als voordien; de werkloosheidsgraad is nog steeds zeer hoog en hoewel veel beloftes werden gedaan om Toeareg-jongeren aan het werk te helpen, kan alleen een zeer kleine minderheid daar daadwerkelijk de vruchten van plukken."

Wat zou je zelf het liefst zien veranderen?
Ousmane ag Mossa: "Er zijn zoveel dingen die moeten veranderen of verbeteren dat het bijna moeilijk wordt om er iets uit te kiezen. Iets dat vrij belangrijk is, is het op poten zetten van een degelijk scholarisatieproject voor de kinderen van Toeareg die nog een nomadisch bestaan leiden. Men heeft schooltjes gebouwd in de oases in de woestijn, maar dat is eigenlijk geen oplossing voor nomaden die nooit lang op één plaats blijven en steeds op zoek moeten naar vers gras voor hun kudde. Ik heb zelf het geluk gehad te kunnen studeren aan een privéschool (in Tin Zaouaten, hoofdzakelijk gefinancierd door de organisatie Aratane N'Adrar N'Iforas of Les Enfants de l'Adrar des Iforas, red.). Die school heeft een internaat waar de kinderen van de nomaden het ganse schooljaar kunnen verblijven. Er is nog zoveel te doen dat we hier nog de ganse dag zouden kunnen zitten praten! (lacht)"

reacties


Reactie
Je kan gebruik maken van Emoticons en Textile-opmaak.
Naam E-mail (wordt niet gepubliceerd) Website (optioneel)
spamquiz: Wat zijn de eerste twee letters van tropicalidad.be?