Couleur Café 2016

Titan stage (Couleur Café 2016) — © Luc CheffertCouleur Café 2016Het afgelopen weekend was het weer drie dagen lang feesten geblazen op de terreinen van Tour & Taxis in Brussel. Ook wij trokken naar Couleur Café en delen maar al te graag onze indrukken.

De 27ste editie van Couleur Café begint onder een grijze hemel met bijhorende plensbuien. Niet meteen de tropische sfeer waar dit festival om vraagt dus. Het kan natuurlijk aan de sombere weers­om­standig­heden liggen, maar toch misten we een beetje de ziel van het Couleur Café zoals we het festival we jarenlang gekend hebben. Aan de ingang is de Rue du Bien Manger nu al enkele jaren verdwenen, maar de kale toegangsweg blijft toch een trieste en weinig uitnodigende aanblik bieden. Ook de oude hangars zijn momenteel blijkbaar niet beschikbaar en dus werden de eetstalletjes nu wat weggemoffeld in een hoek van het terrein en ook van een expo is om budgettaire redenen geen sprake meer. Door de aanhoudende bouw- en verbouwwoede op de terreinen van Tour & Taxis wordt Couleur Café jaar na jaar verder achteruit gedrongen, maar ook daar lijkt de grens nu bereikt. Echt gezellig konden we deze editie dan ook niet noemen, maar gelukkig zat het muzikaal wel nog helemaal snor.

spring direct naar: vrijdag | zaterdag | zondag

vrijdag

Chronixx (Couleur Café 2016) — © Vanessa Rasschaert
Chic feat. Nile Rodgers (Couleur Café 2016) — © Vanessa Rasschaert
Chic feat. Nile Rodgers (Couleur Café 2016) — © Vanessa Rasschaert
Dat de hemelsluizen opengaan net voor Chronixx op het Titan-podium aan zijn set moet beginnen zet wel een beetje een domper op onze feestvreugde. Maar we blijven professionals, en dus is het: parka aan en luisteren maar. Tijdens de eerste helft van zijn set geeft de jonge Jamaicaan een wat makke energieloze indruk. We krijgen nummers als Alpha & Omega, Start A Fyah en Rastaman Party, maar het is pas als er tijdens Smile plots een streepje zon door de wolken komt piepen dat er meer schwung in Chronixx' performance komt. Chronixx vervolgt nog met Capture Land en Spanish Town Rockin' en dan haalt hij eindelijk zijn grote hits boven: eerst Who Knows, gevolgd door Here Comes Trouble, dat hij laat overvloeien in Ini Kamoze's World A Reggae. De mix van rockgitaren, dubstep en dancehall die volgt met Blaze Up The Fire is niet echt aan ondergetekende besteed, maar wordt wel gesmaakt door het jonge volkje voor het Titan-podium.

De hemelsluizen zijn ondertussen opnieuw opengegaan en ook voor discolegende Nile Rodgers & Chic moeten we helaas aan het Titan-podium zijn en dus opnieuw overgeleverd aan de toornige weergoden. Rodgers, geflankeerd door twee uitstekende zangeressen, trakteert ons echter op een opeenvolging aan klassiekers die ons onze natte voeten meteen doen vergeten. Naast Chic-klassiekers als I Want Your Love, My Forbidden Lover en Le Freak, trakteert Nile ons op een hele reeks van zijn hitproducties voor artiesten als Diana Ross (I'm Coming Out, Upside Down), Sister Sledge (He's The Greatest Dancer, We Are Family), Madonna (Like A Virgin), David Bowie (Let's Dance) en Get Lucky, zijn recente samenwerking met het Franse duo Daft Punk. Afsluiten doet Chic met wat Nile zelf zijn favoriete Chic-nummer noemt: Good Time; de perfecte samenvatting van een magistraal concert. Dat Rodgers trouwens nauwelijks sterallures heeft blijkt nog maar eens als hij na zijn set uitgebreid de tijd neemt om met zijn fans op de foto te gaan. Een grote mijnheer!

U verwacht hier nu ongetwijfeld ook nog een verslagje van het concert van Mr Vegas, maar diens schreeuwerige dancehallcapriolen waren echt niet aan ondergetekende besteed. Toen hij bovendien ook nog eens meende Bob Marley vocaal te moeten verkrachten, was voor ons dan ook de maat vol (ook al hoorden we later dat er verder in zijn set meer uit het reggae-getinte Sweet Jamaica werd geput).

Het weer wordt er maar niet beter op en als België dan ook nog eens het onderspit delft tegen Wales, daalt de temperatuur op Tour & Taxis helemaal onder het vriespunt en wij houden het dan ook vroeger dan gepland voor bekeken.

zaterdag

Julian Marley (Couleur Café 2016) — © Benjamin Streulens
Morgan Heritage (Couleur Café 2016) — © Vanessa Rasschaert
Kel Assouf (Couleur Café 2016) — © Nathalie Nizette
Youssou N'Dour (Couleur Café 2016) — © Leen Van Laethem
Elito Reve Y Su Charangon  (Couleur Café 2016) — © Benjamin Streulens
Goran Bregovic & (Couleur Café 2016) — © Leen Van Laethem
Zaterdag zijn we al vroeg op post voor Julian Marley — Couleur Café is het nu eenmaal aan zichzelf verplicht om elk jaar een Marley op het podium te hebben — maar de zoon van Bob Marley en Lucy Pounder brengt een wat inspiratieloze set waarvoor hij vooral put uit zijn debuutalbum Lion In The Morning - dat ondertussen toch alweer uit 1997 dateert — en natuurlijk het oeuvre van zijn vader. Echt warm worden we hier echter niet van.

In de Move-tent doen de heren van Atomic Spliff het een stuk beter en hun energieke Belgische raggamuffin inclusief blazers en vaandelzwaaier gaat er bij het publiek dan ook in als zoete koek. Nummers als A Fond, Personne en Pas Assez, allemaal uit Ras Attack het debuut van de Waalse band, volgen elkaar in hoog tempo op en wij moeten steeds aan Raggasonic denken. Van deze twee heren gaat u nog dikwijls horen dat mag u van ons aannemen!

Nog meer reggae is er van The Royal Family of Reggae, al zijn net als voor het concert in VK vorig jaar, enkel Mojo, Peetah en Gramps naar Brussel afgezakt. Eerst krijgen we echter nog snel Jemere Morgan, die om onbegrijpelijke redenen snel snel de helft van zijn hitje Neighborhood Girl komt brengen en dan even snel weer van het podium verdwijnt. De Morgans openen met Strictly Roots, het titelnummer van het gelijknamige album waarmee de band eerder dit jaar nog een Grammy in de wacht sleepte; een feit waar ze ons nog maar eens al te graag aan herinneren. De hitmachine die Morgan Heritage ondertussen is, heeft niet lang tijd nodig om warm te lopen en in hoog tempo krijgen we dan ook Don't Haffi Dread, Nothing To Smile About (dat ze laten overgaan in Etana's I'm Not Affraid), We Are Warriors, Inna Dem Ting Deh en Tell Me How Come. Net als Chronixx gisteren haalt ook Morgan Heritage de Skrillex-machine boven voor Light It Up, dat net als de daaropvolgende poppy love tune Sunday Morning uit Strictly Roots komt. De Morgans vervolgen nog met Wanna Be Loved en Falling Race en dan haalt Peetah een ons nog onbekende telg uit het Morgan-geslacht het podium op. Het blijkt de zoon van Mojo te zijn die een akoestisch nummer brengt dat ons wat aan Tracy Chapman doet denken, al heeft dat misschien ook wat met zijn schuchtere houding te maken (herinner u Chapman's ingetogen versie van Talkin' Bout A Revolution op het Nelson Mandela 70th Birthday Tribute concert in 1988). Morgan Heritage geeft er nog één keer een lap op en met Perform And Done trekken ze een streep onder een gesmaakte set.

Het blijft Couleur Café en dus wordt het hoog tijd dat we ook eens een streepje "wereldmuziek" gaan opsnuiven. We kiezen voor Kel Assouf, het Belgisch-Nigerese Toeareg-gezelschap dat we eerder dit jaar ook al smaakten in de AB-Club. Op het Dance Club-podium klinkt de band nog een stuk ruiger dan wij ze ons herinnerden, en met nummers als Toumast, Azawad en Lehiyet uit hun recente Tikounen album weten ze het Couleur Café-publiek dan ook in geen tijd voor zich te winnen.

De innerlijke mens moet natuurlijk ook af en toe verstrekt worden en voor het concert van de Senegalese legende Youssou N'Dour laten wij dan ook verstek gaan. Het grote Titan-podium mag vandaag dan gereserveerd zijn voor de rock van Arno en Ghinzu, in een overvolle Move- en Univers-tent bewijzen zowel Elito Reve Y Su Charangon als Goran Bregovic en zijn Wedding Orchestra dat het Couleur Café-publiek goede Cubaanse ritmes en een lekker Balkan-feestje nog steeds kan smaken. Op naar dag drie!

zondag

Meta & The Cornerstones (Couleur Café 2016) — © Vanessa Rasschaert
Meta & The Cornerstones (Couleur Café 2016) — © Vanessa Rasschaert
Pat Thomas & Kwashibu Area Band (Couleur Café 2016) — © Leen Van Laethem
Pat Thomas & Kwashibu Area Band (Couleur Café 2016) — © Leen Van Laethem
Kassav' (Couleur Café 2016) — © Sergine Laloux
Raging Fyah (Couleur Café 2016) — © Leen Van Laethem
Protoje (Couleur Café 2016) — © Benjamin Struelens
Protoje (Couleur Café 2016) — © Benjamin Struelens
De zon laat zich vandaag al vroeg zien en met een stevige dosis reggae op het programma is dit de festivaldag waar wij het meest naar hebben uitgekeken. Opwarmen doen we in het Clandestino-gebouwtje alwaar Dub Front Association de vroege vogels op de nodige reggaevibes mag trakteren.

Bunny Wailer heeft in laatste instantie verstek laten gaan en Meta & The Cornerstones hebben de ondankbare taak om zijn afwezigheid goed te maken. Wij kijken niettemin uit naar de set van de New Yorkse Senegalees, al was het maar omdat we na de lamentabele klankervaring in de Antwerpse Roma amper enkele weken geleden de band ook eens in optimale geluidsomstandigheden aan het werk willen zien en vooral horen. We zijn er zeker van dat het grootste deel van de aanwezigen wellicht nog nooit van Meta & The Cornerstones gehoord had, maar dankzij zijn innemende en charismatische persoonlijkheid heeft Meta Dia maar enkele nummers nodig om het publiek mee te krijgen. We horen nummers als Roaring Lion en Cornerstone nu eindelijk hoe ze echt moeten klinken en als Meta met Senegal al toe is aan zijn laatste nummer, snakken we eigenlijk nog naar meer. Moest u hen op Couleur gemist hebben, ga Meta & The Cornerstones dan zeker eens checken op het overigens volledig gratis Afro-C Festival in Bredene!

Een band die we voor geen geld willen missen is Pat Thomas & Kwashibu Area Band. Als wij in de Move-tent arriveren staan er slechts een handvol fans voor het podium en presentatrice Annabelle Van Nieuwenhuyse vreest dan ook even het ergste. Onnodig zo blijkt, want de tent loopt al snel vol en highlife veteraan Thomas klinkt al net zo groovy als we hem herinnerden van zijn set in de AB-Club eind vorig jaar.

Het Frans-Antilliaanse Kassav' hadden wij nog niet eerder aan het werk gezien, maar aangezien deze grondleggers van de zouk bij onze zuiderburen een haast legendarische status genieten wilden we dit feestje zeker van dichtbij meemaken. De band maakt zijn reputatie meer dan waar en zorgt voor een stomende set in de Univers-tent. Wij smaken zelfs even opnieuw het Couleur Café waar we destijds ons hart aan verloren en voor ondergetekende had Kassav' dan ook gerust het festival mogen afsluiten!

Omdat wij tussendoor ook nog interviewafspraken te respecteren hebben, moeten we een deel van de set van Raging Fyah aan ons voorbij laten gaan. Als we uiteindelijk aan de overvolle Move-tent arriveren, pikken we nog net de laatste tonen van Raggamuffin, een nummer uit het net verschenen Everlasting mee. De jonge band klinkt meer dan overtuigend (zelfs stukken overtuigender dan vorig jaar in de VK) en weet het Couleur Café-publiek dan ook volledig in te pakken. We genieten nog van Running Away, Judgement Day en met Barriers zet Raging Fyah er tenslotte een punt achter en moeten wij alweer snel naar het Titan-podium waar afsluiter Protoje net aan zijn set gaat beginnen.

We twijfelen nog even of de wat schuchtere Jamaicaan wel de juiste keuze is om het festival naar zijn orgelpunt te begeleiden, maar met Protection, zijn versie over John Holt's Police In Helicopter, heeft Protoje het publiek al gelijk mee. Bij Criminal krijgen we beelden van een ontvoerde en geknevelde Protoje achterin een bestelwagen te zien (afkomstig uit de clip bij het nummer). De man heeft met het toepasselijk getitelde Royalty Free net een nieuwe gratis downloadbare EP uit en voor we Can't Feel No Way (dat hij naadloos laat doorlopen in Buju Banton's Champion) te horen krijgen, deelt Protoje nog snel wat exemplaren van de EP uit. Voor Glad You're Home uit diezelfde EP recycleerde Protoje dan weer Anita Ward's disco smash Ring My Bell en Stylin laat hij dan weer uitmonden in Black Uhuru's Shine Eye Gall. En we krijgen nog meer Black Uhuru want Hail Ras Tafari krijgt I Love King Selassie als staartje. De afsluiter van Protoje's set zagen wij al enigszins aankomen en met Who Knows eindigt deze editie van Couleur Café dan ook bijna zoals ze enkele dagen eerder met Chronixx begon!

reacties


Reactie
Je kan gebruik maken van Emoticons en Textile-opmaak.
Naam E-mail (wordt niet gepubliceerd) Website (optioneel)
spamquiz: Wat zijn de eerste twee letters van tropicalidad.be?