Cafe con Leche - Le Vol Suivant

Ook Cafe con Leche, het Gentse mestizo-collectief rond vocalisten Gudrun Roos en MAYOR (voorheen Nephtali), heeft de COVID-19 pandemie doorstaan en trapt het feestje nu opnieuw op gang met deze toepasselijk getitelde Le Vol Suivant. Het Frans blijft ook deze keer de voertaal, al valt onmiddellijk op dat het Aalterse dialect van rapper MAYOR een stuk meer ruimte heeft gekregen dan op voorganger L'avenir Est À Nous, en voor Aldea Global schakelt het gezelschap zelfs een enkele maal over op het Spaans. Het mag dan allemaal zeer feestelijk en dansbaar klinken, inhoudelijk gaat het er in de nummers op Le Vol Suivant stukken serieuzer aan toe.

Lees verder

Gaye Su Akyol - Anadolu Ejderi

Met Anadolu Ejderi ("de Anatolische draak") stelt Gaye Su Akyol haar eerst langspeler in ruim vier jaar voor. Na een periode van haast onophoudelijk toeren, verschafte de COVID-19 pandemie en de daarbij horende restricties haar het perfecte excuus om even op de rem te gaan staan en opnieuw de studio in te duiken.

Gaye Su Akyol: "With everything closed, we all had to sit at home. The isolation gave me time to write. I ended up with over 100 songs. I tried to broaden the palette: to start with Anatolian folk and pop, then see how to add African and Middle Eastern sounds, the soul revolution, disco, and rock from other cultures. The music is still quite psychedelic, but it connects to different areas, all the pop genres I love so much. The hard part was picking the right songs and the correct order.".

Lees verder

Joyce with Mauricio Maestro - Natureza

Far Out Recordings zette de Braziliaanse Joyce Moreno al eerder in de spotlights en zorgt er nu ook voor dat Natureza, een uit de jaren zeventig van de vorige eeuw opgenomen meesterwerkje, na zowat 45 (!) jaar stof vergaren toch eindelijk een release krijgt. Natureza dateert uit de periode dat Joyce in New York woonde en door de Braziliaanse drummer João Palma werd voorgesteld aan de Duitse producer Claus Ogerman (die geen onaanzienlijk aandeel had in de popularisering van de Braziliaanse muziek in de jaren zestig van de vorige eeuw).

Joyce: "I met him in New York City, in 1977. I was living and playing there and João Palma introduced me to Claus. We had an audition, he liked what we were doing and decided to produce an album with us.".

Braziliaanse rasmuzikanten als Nana Vasconcelos, Tutty Moreno en Mauricio Maestro (die meeschreef aan verschillende tracks op het album en ook enkele nummers mee inzong) werden aan boord gehaald, samen met Amerikaanse musici als Michael Brecker, Joe Farrell en Buster Williams. Het gezelschap trok voor de opnames naar Columbia Studios en Ogerman produceerde, arrangeerde en dirigeerde het hele album dat vervolgens om onbekende redenen in de archieven belandde zonder ooit het daglicht te zien.

Lees verder

Wesli - Tradisyon

De naar het Canadese Toronto uitgeweken Wesli, ware naam Wesley Louissaint, is al heel wat jaren een ideale ambassadeur voor de muziek uit zijn geboorteland Haïti, maar toch is deze Tradisyon, het eerste deel van wat een tweeluik moet worden, wellicht zijn meest ambitieuze project tot nog toe.

Zoals de titel al aangeeft verkent Wesli op 'Tradisyon' de muziektradities van zijn moederland, gaande van vodou-gezangen over carnaval rara-ritmes tot de naar Kaapverdiaanse morna neigende twoubadou.

Wesli: "I wanted to write a story, but a story that I didn't create, because the story has been there for hundreds of years. I'm talking about the traditions, the core element of a great culture: the Haitian culture!".

Lees verder

Mukambo presents Global Afrobeat Movement Vol. 3

Met Everybody Get It uit Fa duiken Togo All Stars ook op in de tracklist van Mukambo presents Global Afrobeat Movement Vol. 3, ondertussen een jaarlijkse bloemlezing van het beste wat er mondiaal gezien op afrobeat-gebied te vinden is, alweer voor de derde keer samengesteld door DJ Mukambo, nog steeds in samenwerking met het Brusselse NYP Records.

De compilatie opent deze keer met Na Yawa, een eerbetoon aan de vorig jaar overleden afrobeat­legende Oghene Kologbo. Ook elders in tracklist duiken namen op waarmee u hopelijk al vertrouwd bent aangezien we er in het verleden op deze pagina's al ruim aandacht aan besteedden. De tracks van Newen Afrobeat, Seun Kuti, Terrakota, Daniel Dzidzonu en Dele Sosimi laten we dan ook voor zichzelf spreken en wij focussen ondertussen op de artiesten die wellicht minder snel een belletje zullen doen rinkelen.

Lees verder

Togo All Stars - Fa

Het muzikale landschap van Togo mag dan wellicht bekendheid genieten dan dat van buurlanden als Ghana, Benin en Nigeria, maar als je weet dat de hoofdstad Lomé op iets minder dan 200 kilometer van Accra ligt, 150 kilometer van Cotonou en net iets meer dan 250 kilometer van Lagos verwijderd is, dan weet je al dat ja de sound van Togo All Stars ergens moet situeren tussen highlife, vodoun, afrobeat (uit Everybody Get It: "It's so good, so nice, so fine, so light, it's afrobeat!") en hun eigen Togolese legba (nauw verwant aan de Beninse vodountradities). Dat deze elfkoppige formatie een stevig stukje kan grooven bewezen ze al met hun titelloze langspelerdebuut uit 2017.

Lees verder

BKO Quintet - Djine Bora

Voor deze Djine Bora is BKO Quintet van label veranderd, maar voor de rest bewandelt de Malinese band verder het muzikale pad dat ze ook al verkenden op voorgangers Bamako Today (2014) en Mali Foli Coura (2017), zijnde een transcendentale fusie van de klanken van de djeli ngoni van Mamoutou Diabaté en de donso ngoni, het typische instrument van de Bambara-jagers, van Adama Coulibaly, aangevuld door de ritmesectie gevormd door oprichters Aymeric Krol en Ibrahima Sarr. Voor de vocalen zorgt nog steeds de charismatische Fassara Sacko, die dan wel zijn zicht verloren mag zijn, maar nog niks van zijn podiumpresence is verloren.

Lees verder

Batida - Neon Colonialismo

De afgelopen jaren hield Pedro Coquenão, beter bekend als Batida (Portugees voor "beat") zich vooral onledig met projecten als Konono N°1 meets Batida (waarvoor hij de handen ineensloeg met het Congolese Konono N°1) of The Beginning, The Medium, The End And The Infinite van IKOQWE, zijn samenwerkingsverbond met Luaty Beirão aka. Ikonoklasta. Voor een echt soloalbum van de man moeten we alweer terug tot in 2014, voor de toepasselijk getitelde tweede langspeler van Batida, Dois.

Maar nu is er dus deze Neon Colonialismo, een album dat net zo goed Batida and Friends had kunnen heten, want voor elke track op het album nodigde Batida één of meerdere gasten uit, resulterend in een caleidoscoop van bekende en minder bekende namen uit Kaapverdië, Portugal, Angola, Brazilië en het Verenigd Koninkrijk als daar zijn: Bonga, DJ Satelite, Mayra Andrade, Poté, Nástio Mosquito, DJ Dolores, Octa Push, Lia de Itamaracá, Mário Lúcio, Botto Trindade, Pedro da Linha, João Morgado, Branko (Buraka Som Systema) en natuurlijk zijn maatje Ikonoklasta.

Lees verder

Kottarashky & The Rain Dogs - Doghouse

Het was alweer van het uit 2016 daterende Cats, Dogs And Ghosts geleden dat we nog eens wat hoorden van Nikola Gruev aka. Kottarashky en zijn Rain Dogs. Dit nieuwe album klinkt een pak vocaler dan zijn voorgangers en ook stilistisch het Kottarashky de afgelopen jaren blijkbaar niet stilgezeten. Het resulteert wederom in een betoverend album waarbij het fundament steeds de Bulgaarse folktraditie blijft (zie bijvoorbeeld Zalvera, een herwerking van een weinig bekend pareltje uit het Rodopegebergte over een moslimmeisje), maar waarop net zo goed invloeden uit jazz (de instrumentale opener Cats In), triphop (Moma), breakbeats (Dogs Out, afsluiter Zaide) en meer opduiken. Net als voor Demoni uit 2012, werkte Kottarashky opnieuw samen met de Nieuw-Zeelandse vocaliste Tui Mamaki, hier te horen in Moma en Gyuro, een uitstekend duet met Asya Andonova. Die laatste duikt ook op in Zaide en Zalvera, en andere stemmen komen nog onder andere van Ivan Gatev (Drunken Fish), Surmata Harry (Dogs Out), Veselin Mitev (Early Song), Nino Gomez (Hare Nishto) en Milenita (Ni Lah). Maak snel de optelsom en je krijgt de Balkan op zijn best… Aanrader!

Lees verder

Star Feminine Band - Star Feminine Band In Paris

Hun in 2020 verschenen titelloze langspelerdebuut hadden we nog gemist, maar dankzij opvolger Star Feminine Band In Paris kunnen we u alsnog laten kennismaken met dit muziekfenomeen uit Natitingou, een klein dorpje in het noordwesten van Benin. Het zevenkoppige Star Feminine Band is volledig samengesteld uit jonge meisjes met leeftijden tussen 12 en 18, die hun instrumenten voor het eerste ter hand namen toen een lokaal radiostation in 2016 een korte opleiding organiseerde.

De melodieën van hun nummers, waarin zowel invloeden uit West-Afrikaanse highlife, afrobeat, westerse garagerock, Congolese rumba, en Beninse ritmes als vodoun en sato, te horen zijn, mogen dan vrolijk en uiterst dansbaar klinken, maar wie de moeite neemt om naar de teksten van hun nummers te luisteren (afwisselend gezongen in het Frans, lokale talen als het Waama/Yoabu en Ditammari/Tammari, en voor de eerste keer ook in het Engels, zoals in opener We Are Star Feminine Band, waarin ze zichzelf op schattige wijze voorstellen), zal al snel merken dat deze meiden geen blad voor de mond nemen en vaak gevoelige thema's als gedwongen huwelijken (Le Marriage Forcé), de ongelijkheid in opleiding en onderwijs (Les Filles À L'école), vrouwenbesnijdenis (L'excision), kinderrechten (Le Droit De L'enfant), of zelfs de dominantie van mannen in de Beninse muziek, aansnijden. Stevig feministisch statement in een meer dan aanstekelijk West-Afrikaans jasje!

Lees verder

Nyati Mayi & The Astral Synth Transmitters - Lulanga Tales

Met deze Lulanga Tales van Nyati Mayi & The Astral Synth Transmitters, een project van het Brusselse duo Nyati Mayi en DJ soFa, wilden we jullie vooral laten kennismaken met de sound van de lulanga, een rechthoekige houten schaalciter, die Nyati cadeau kreeg tijdens een bezoek aan Nyangezi, het geboortedorp van zijn moeder. Het instrument maakt nu integraal deel uit van Mayi's sound en op Lulanga Tales wisselde hij het enkel voor Try Sunshine in voor een Japanse shamisen, een driesnarige luit die haar oorsprong vindt bij de Chinese sanxian.

DJ soFa van zijn kant, concentreerde zich tot voor kort vooral op zijn deejay-werk en bracht eigenlijk geen eigen werk uit. Hij maakte kennis met Nyati tijdens de lockdowns die de voorbije COVID-19 pandemie beheersten, nadat hij op Facebook een opname van Mayi tegenkwam en hem een geremixte versie terugstuurde. Het resultaat is een etherisch jazzy album geworden, waarop de akoestische tonen van Nyati's lulanga overvloeien in de elektronica van soFa, gaande van de Afro-kosmische synths in opener Elderflower tot meer naar de Afro-disco uit de jaren tachtig van de vorige eeuw neigende synth-toetsen in het al vermelde Try Sunshine. Fascinerend Afro-futurisme!

Lees verder

Mwezi WaQ. - Le Blues Des Sourds-Muets

Muziek uit de Comoren spoelt slechts zelden op onze kusten aan en dus biedt deze Le Blues Des Sourds-Muets van Mwezi WaQ. een zeldzame inkijk in de Comorese muziektradities.

Helemaal traditioneel kan je het vijfkoppige ensemble (Soeuf Elbadawi - vocalen, Valérie Belinga - backing vocals, Ben - gitaar, Cédric Baud - saz/gitaar, Fabrice Thompson - drums/percussie), dat voor de gelegenheid werd aangevuld met Frederic Brissaud op saxofoon, Mangane Ousseynou op balafon en Fouad Ahamada Tadjiri op gitaar, niet noemen, maar inhoudelijk draait het in de op muziek gezette poëtische teksten van frontman Soeuf Elbadawi allemaal om shinduwantsi. Letterlijk vertaald betekent de term: "graven in de aarde", maar in poëtische zin gaat het om een steekspel van woorden en klanken en is het een manier om een gedicht in al zijn complexiteit te belichamen door de relatie met de werkelijkheid te versterken.

Lees verder

Liraz - Roya

De soundtrack bij de huidige protesten tegen het regime in Iran is Baraye Azadi (of "voor vrijheid"), een nummer van Shervin Hajipour. Wie zijn wij natuurlijk om dat tegen te spreken, maar toch zouden we een lans willen breken voor de Israëlisch-Iraanse Liraz, die met Roya, Farsi voor "fantasie", nog een stapje verder gaat dan op voorganger Zan. Voor dat album werkte de zangeres al clandestien samen met een aantal Iraanse muzikanten die om duidelijke redenen volledig anoniem bleven, maar die samenwerking bleef wel virtueel en verliep volledig via het internet. Deze keer reisde Liraz met haar band en producer/multi-instrumentalist Uri Brauner Kinrot af naar de Turkse hoofdstad Istanboel waar ze een deel van die muzikanten daadwerkelijk ontmoette in de Hayyam Stüdyoları of Hayyam Studio. Of bleef het, zoals de albumtitel suggereert, toch allemaal fantasie en een mooie wensdroom?

Lees verder