door
pieter | 30 juni 2009 |
Frontstage |
De
kristallen jubileumeditie van
Couleur Café kon op een recordopkomst rekenen. Gespreid over drie dagen (waarvan twee uitverkocht) lokte het 20 jaar jonge
urban wereldmuziekfestival niet minder dan
73.000 enthousiastelingen naar het uiterst gezellig aangekleede Brusselse festivalterrein. Voor het eerst kon er tijdens het festival gekampeerd worden en hoe het er daar aan toe ging hebben we
niet uit eerste hand. Als avontuurlijk aangelegde muziekliefhebbers kampeerden we — net zoals op
vrijdag en
zaterdag — liever
frontstage. Daar ging het er ook bijzonder warm aan toe en dan hebben we het niet alleen over het stralend festivalweer. Tijd voor deel drie van ons festivalverslag, dat naar goede gewoonte rijkelijk voorzien is van kijkmateriaal.
Lees verder
door
tim | 30 juni 2009 |
Plaatjes |
La Minor werd in 2000 in
Sint Petersburg opgericht door Slava Shalygin, Alexander Yezhov en Pyotr Ketlinsky, maar hoort stilistisch gezien eerder thuis in
Odessa, de belangrijkste havenstad in
Oekraïne en een smeltkroes van nationaliteiten. Muzikaal gezien houdt La Minor het midden tussen
Russisch chanson, folk, jazz en zogenaamde Odessa klezmer. Hun teksten over gangsters, prostituees, de gevangenis en — het blijft Rusland — alcohol, zijn geïnspireerd op de blatnjak, tijdloze smartlappen die ondertussen tot de Russische folklore behoren maar desalniettemin verboden waren tijdens het
communistische regime en dus alleen ondergronds of in de huiskamer te horen waren.
www.eastblokmusic.com |
www.xmd.nl
door
pieter | 29 juni 2009 |
Frontstage |
Dag twee van de driedaagse wereldmuziek hoogmis in hartje Brussel. Ergens in de namiddag ontwaakt
Couleur Café langzaam onder een stralende festivalzon. Zodra de kleurrijke festivalgangers op het
Tour & Taxis terrein binnenstroomden kon het multiculturele feest beginnen. Net zoals
vrijdag konden we op zaterdag ook weer aan de verlokkingen van kleurrijke kraampjes, randanimatie, de grote en kleine
Rue de bien manger en verraderlijke cocktails weerstaan en kozen resoluut voor de muziek. Ons concertspoor slingerde wederom tussen het Titan, Univers en Fiesta podium en wat we daar aan fijne ontdekkingen en oude bekenden tegenkwamen willen we allerminst voor onszelf houden.
Lees verder
door
tim | 29 juni 2009 |
Plaatjes |
Pablo Milanés (Cubaans zanger en dichter, speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van de Cubaanse
Nueva Trova, samen met Silvio Rodríguez and Noel Nicola.) en
Chucho Valdés (Cubaans pianist, orkestleider en componist. Richtte de benkende Cubaanse groep Irakere op.) zijn al jaren bevriend, maar die vriendschap mondde tot nog toe niet uit in een creatieve samenwerking. Maar nu is er dus deze
Mas Alla De Todo en dat is misschien niet onmiddellijk de meest voor de hand liggende plaat geworden. Milanés en Valdés nemen je als het ware mee naar de lounge van het legendarische
Hotel Nacional in
Havana, want het duo beperkt zich zowat een uur lang tot een minimalistisch doch virtuoos samenspel van piano en zang. Je voelt in alles dat beide heren dit album vooral voor zichzelf hebben opgenomen, maar het resultaat is tijdloos.
www.wrasserecords.com |
www.milanespablo.com |
www.valdeschucho.com
door
pieter | 28 juni 2009 |
Frontstage |
Van de crisis was vrijdagavond in Brussel weinig te merken. Met een slordige
25.000 bezoekers mag
Couleur Café weer een uitverkochte festivaldag op zijn palmares schrijven. Drie dagen lang deed het
Tour & Taxis terrein dienst als de gezelligste en meest exotische côté van onze hoofdstad. Het weer zag er aanvankelijk even tropisch uit, al verhinderde een stevige wind en een pak wolken de broeierige temperaturen. Eenmaal aangekomen bleken de concerttenten van het
vertrouwde festivalterrein een stoelendans ondergaan te hebben. De gigantische Titan tent van
vorig jaar werd omgedoopt tot Univers en een nieuw openlucht podium in de vorm van een
kolossale boombox kreeg de naam Titan mee. Samen met de Fiesta tent mochten die drie podia drie dagen lang weer heel wat muzikaal vuurwerk uit alle uithoeken van onze planeet huisvesten. Wij stippelden op vrijdag een festivalroute uit langs — naar onze bescheiden mening — de smakelijkste concerten en vertellen u graag of we het bij het rechte eind hadden.
Lees verder
door
pieter | 25 juni 2009 |
Luister |
Terwijl wij op
Festival Mundial van het ene concert naar het andere concert aan het joggen waren viel in het Limburgse Bree evenveel werledmuziek te rapen op het
Afro-Latino festival. Vliegende reporter Jeroen Revalk van
Radio 1 bracht via telefoon live verslag uit vanop Afro-Latino en dat kun je hieronder herbeluisteren. Net
zoals ons had Jeroen de eer om de
Malinese nachtegaal
Oumou Sangaré te interviewen en dat stukje video vind je op
klara.be — waarvoor dank, Jeroen!
door
pieter | 24 juni 2009 | via
mundial.radio6.nl |
Luister |
Dat de gemiddelde bezoeker op
Festival Mundial weer ogen, oren, neuzen en smaakpapillen te kort kwam, zal na het lezen van onze
festivalverslagen wel duidelijk zijn. Gelukkig hadden de mensen van
NPS dat probleem vooraf al door en pasten middels een bandopnemertje daar een mouw aan. Naast de rechtreekse uitzendingen op
Radio 6 — die je in
één,
twee en
drie delen kan herbeluisteren — zijn er ook veel concerten, jawel, integraal te beluisteren. Hieronder alvast een overzichtje van wat je aan audiomateriaal op
mundial.radio6.nl kunt vinden. Tenslotte nog dit: de TV reportage op
Nederland 3 kun je
hier bekijken.
door
pieter | 23 juni 2009 |
Frontstage |
Op de tweede en laatste dag van het multiculturele feest bij onze noorderburen kregen we opnieuw keuze uit een schijnbaar ontelbaar aantal acts uit elke uithoek van onze planeet. Hoewel we de keuze op
zaterdag bezwaarlijk eenvoudig konden noemen stonden we op zondag (gezien het grote aantal
tropicalidad.be favorieten in de line-up) voor een nog gecompliceerder vraagstuk. Voorts hadden we aan die talloze concerten graag nog enkele
interviews vast geknoopt en zo heb je al snel een propvol programma — wat op het
tropicalidad.be hoofdkwartier beter bekend staat als een ongemeen boeiende zondag. De festivalzon had een prima plaatsje uitgekozen boven het groene Leijpark, alwaar het
Festival Mundial voor de 22ste keer zijn kleurrijke zelf kon wezen. We baanden ons met plezier een weg tussen de mensenmassa en die muzikale wereldreis willen we natuurlijk niet voor onszelf houden.
Lees verder
door
pieter | 22 juni 2009 |
Frontstage |
Het liet even op zich wachten maar afgelopen weekend is het festivalseizoen officieel gestart op
tropicalidad.be. En meteen stonden we voor hartverscheurende keuzes. Ongelukkigerwijs valt dit jaar zowel de Limburgse wereldmuziek oase
Afro-Latino festival als het
Tilburgse multiculturele feest
Festival Mundial in hetzelfde weekend. Drie jaar geleden — in de duistere
begindagen van deze blog — werden we tot net over de Belgische grens gelokt door een smakelijke affiche, waarvan een handvol concerten onder de noemer
memorabel de geschiedenis zijn ingegaan. Hoog tijd dus om Festival Mundial nog eens een bezoekje te brengen. Maar daar houdt het keuzeprobleem niet op: verscholen in het groen van het Leijpark staan zes podia opgesteld die tijdens de twee festivaldagen niet minder dan 84 acts huisvesten. Met veel plezier en evenveel foto's doen we ons concert-traject op de eerste festivaldag uit de doeken.
Lees verder
door
pieter | 18 juni 2009 |
Affiche |
De komende twee weken wordt het moeilijk om
niet op een wereldmuziekfestival verzeild te graken. Zowel grote kleppers als
Afro-Latino festival (Bree),
Festival Mundial (Tilburg),
Couleur Café (Brussel) als hun kleinere broertjes
Festival a lo Cubano (Leuven),
Tropiscala (Overijse),
Feest in 't Park (Brugge) of
BorgerRio (Antwerpen) vullen de
tropicalidad.be agenda. Voor we zelf — en hopelijk jullie massaal met ons — daar de tanden in gaan zetten, blikken we al even vooruit op wat er wereldmuziekgewijs in juli 2009 te beleven valt.
Op de eerste zaterdag van juli slaat het
Cameleon festival (4 juli, Turnhout) stevast hun tenten op in het Raadsherenpark. Dit jaar schotelen ze — de DJ's uitgezonderd — minder bekend volk voor, al zou het ons verwonderen als er in de line-up (
The Subtitles,
Dynamo Zjosss,
El Crème Glace Qués,
Dub Terror,
The Dynamics,
Markscheider Kunst en
Snowboy and the Latin Section) geen ontdekking te doen was.
Op de vier zaterdagen in juli presenteert
Colora festival (Leuven) telkens twee concerten in het binnenplein van de Romaanse poort. Op hun affiche verrassend veel
tropicalidad.be helden, waaronder de
swingende accordeon van
Jaune Toujours (11 juli), de
betere mestizo van
La Troba Kung-Fú (18 juli) en uiteraard de
sensuele moves en het
hemelse stemgeluid van de Ivoriaanse
Dobet Gnahoré (25 juli).
Ook het driedaags
Cactus festival (10-12 juli, Brugge) geeft hun eerste festivaldag een tropisch tintje en het resultaat is niet mis: zowel
Bunny Wailer, de
legendarische reaggae-held én hoeder van het muzikale
Bob Marley-erfgoed, de
barvoetse wereldverbeteraar
Micheal Franti en zijn makkers van Spearhad als de wereldberoemde singer-songwriter
Tracy Chapman zijn van de partij. Een beetje ongelukkig staat het prettig gestoorde
ska collectief
Babylon Circus op de laatste dag geprogrammeerd.
De twee grootste festivals van de maand juli zijn klaarblijkelijk nog druk aan hun line-up aan het sleutelen. De webstek van
Polé Polé (18-27 juli, Gent) bloklettert nog steeds "Website coming soon" en van
Sfinks Mixed (24-26 juli, Boechout) kregen we al een eerste lading namen door, maar daar komen we later uitgebreid op terug.
door
pieter | 16 juni 2009 |
Plaatjes |
De Spaanse, of toch voornamelijk
Barcelonese mestizo beweging, voortgetrokken door helden als
Manu Chao en het andersglobalistische artiestencollectief
Radio Chango, kende de afgelopen jaren een ongekende wildgroei. Hiermee zetten bands als
Ojos de Brujo,
La Troba Kung-Fú alsook de mestizo ontdekking van
vorig festivalseizoen Calima een herkenbare stempel op de electische mix van flamenco, latin, hiphop, reggae en punk. Nu blijkt die mestizo-microbe ook in de straten van Lissabon toe te slaan en schiet aldaar een heuse wereldfusionscene wortel —
Lisboa fusão voor de ingewijden.
Terrakota, één van de voortrekkers van deze
musica mestiça, is binnenkort te bewonderen in de
Fiesta tent van
Couleur Café en bij wijze van voorbereiding richten we de
tropicalidad.be spotlight met plezier op hun recentste release
Oba Train.
Lees verder
door
wouter | 14 juni 2009 |
Plaatjes |
Vorig jaar vroegen we ons nog af of
Baaba Maal hoegenaamd nog met een studio-album op de proppen zou komen. Het ongemeen straffe
Missing You (mi yeewnii) was inmiddels 7 jaar oud, en Baaba Maal leek meer tijd te besteden aan zijn talrijke nevenprojecten in
Senegal. Weinig liet uitschijnen dat hij toen wellicht al terug in de
Palm Studios zat aan de Londonse Kensington Park Road. Sinds 1 juni ligt het resultaat daarvan in de winkelrekken.
Television is weerom een knap staaltje van de grenzeloze
worldbeat die we van Baaba Maal gewoon zijn. Maar toch kan de plaat niet tippen aan zijn voorgangers. Het vocale werk wordt wat al te dikwijls overgelaten aan Sabina "
Brazilian Girls" Sciubba. En ook de typische minimalistische gitaarmelodieën zijn net iets teveel verwesterd door
Barry Reynolds, Maal's nieuwe producer. Die maakte van
Television een vlot en tijdloos plaatje, maar naar mijn smaak bevat het nét wat te weinig weerhaakjes om evenveel te beklijven als
Missing You of
Firin in Fouta.
Lees verder
door
pieter | 7 juni 2009 |
Plaatjes |
Drie jaar geleden bracht de van
Kaapverdische origine
Sara Tavares haar tweede studio album
Balancê (
beluister) uit, een intieme plaat doorspekt met sprankelend gitaarwerk. De
Portugese singer-songwriter zet, na de eerder energieke live-registratie
Alive in Lisboa, met
Xinti (
beluister) die intimistische trend verder.
Als Portugese met Kaapverdische roots groeide Sara op tussen twee culturen, wat haar niet weerhield om als zestienjarige op twee Portugese talentenjachten te triomferen. De Afrikaanse invloeden kregen pas later in haar muzikale carrière een meer prominentere plaats, en dat hoor je ook op
Xinti. Sara's sensuele stem en melodieuze arrangementen maken de plaat heel toegankelijk, maar moet hierdoor wat inboeten op de meer gekruide Afrikaanse ingrediënten. De sprankelende gitaarpartijen op de (naar mijn mening) toptracks
Bué (você é...) en
Di alma — die bij momenten een zweem Braziliaanse
samba in zich dragen — hadden wat mij betreft meer in de spotlight mogen staan. Aldus mijn verdict: een intieme, ingetogen album met enkele prima composities die in zijn geheel wat slagkracht mist.
Lees verder
